گاردین:غرب باید اتحاد با ایران را جایگزین اتحاد با عربستان کند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا این روز‌ها تحولات پرشتاب هفته‌های اخیر در خاورمیانه، مورد توجه شمار زیادی از ناظران و تحلیلگران قرار گرفته که هر یک از جنبه‌ای به بررسی ابعاد ‌این تحولات می‌پردازند. در همین زمینه، یک روزنامه انگلیسی امروز با انتشار مطلبی از ضرورت بازنگری غرب در رویکردهای خاورمیانه‌ای خود و جایگزین […]

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا این روز‌ها تحولات پرشتاب هفته‌های اخیر در خاورمیانه، مورد توجه شمار زیادی از ناظران و تحلیلگران قرار گرفته که هر یک از جنبه‌ای به بررسی ابعاد ‌این تحولات می‌پردازند. در همین زمینه، یک روزنامه انگلیسی امروز با انتشار مطلبی از ضرورت بازنگری غرب در رویکردهای خاورمیانه‌ای خود و جایگزین کردن رابطه با ایران به جای عربستان سخن گفته است.

۹۹۵۷۷_5+1 «تابناک» نوشت: روزنامه «گاردین» در مطلبی به بررسی وضعیت جاری تحولات در منطقه خاورمیانه پرداخته و ضمن انتقاد از روابط نزدیک غرب با عربستان، این موضوع را که چنین رابطه‌ای در راستای برقراری ثبات در منطقه است، ‌رد کرده است. در عین حال، در این مطلب از ضرورت توجه به ایران به عنوان عاملی مهم در ثبات منطقه‌ای سخن به میان آمده است.

در این مطلب‌ خلاصه‌وار آمده است: اوضاع در منطقه خاورمیانه در حال تغییر است. یک پادشاه سالخورده بیمار در عربستان از دنیا رفته و جای خود را به یک پادشاه سالخورده بیمار دیگر داده است. از سوی دیگر، حوثی‌ها توانسته‌اند، موفقیت بزرگی ‌در یمن به دست آورند. در همین حال، بیست کشور، از جمله انگلیس، آمریکا و عراق‌ در جست‌و‌جوی راه مبارزه با گروه داعش هستند و دولت عراق نیز درخواست کمک بیشتری را در این زمینه از متحدان غربی خود کرده است.

در مواجهه با این میزان تغییر در خاورمیانه، دولت‌های غربی با وضعیت پرچالشی مواجه شده‌اند. زمانی نه چندان دور، ما قصد داشتیم از طریق حمله هوایی به عمر دولت اسد در سوریه پایان دهیم. اکنون و پس از گذشت حدود هجده ماه، بقای دولت اسد به یک ضرورت برای سیاست غرب در منطقه تبدیل شده، زیرا خطری به نام داعش منطقه را ‌تهدید می‌کند.

در همین اوضاع و احوال، دیدگاه‌های ما نسبت به ایران نیز به موازت پیشرفت مذاکرت هسته‌ای، تغییر کرده است. به گفته ناظران، این ایده که ایران اکنون به نیروی ثبات بخش در منطقه خلیج فارس تبدیل شده، به یک باور عمومی تبدیل شده است. با این حال، دیدگاه‌های ما هنوز تا آن اندازه تغییر نکرده که ایران را به عنوان متحد خود در عراق و سوریه بپذیریم و این اشتباه است، به ویژه که هنوز برخی در آمریکا و جاهای دیگر، از جمله عربستان، نسبت به آنچه توسعه طلبی ایران می‌خوانند، هشدار می‌دهند.

در حقیقت، همین افراد بودند که ملک عبدالله را فردی اصلاح‌طلب می‌دانستند و به این واقعیت توجه نداشته‌اند که عربستان سعودی طی دو دهه اخیر هم از جنبه مالی و هم عقیدتی از بد‌ترین نوع افراط گرایی حمایت کرده است. در این شرایط، دولتی که ما همواره آن را‌ دشمن نگریسته‌ایم (ایران) کم کم خود را‌ دوست ما نشان داده و دولتی که همواره دوست ما بوده (عربستان)، اگر نگوییم دشمن، دست‌کم شبیه دوستی شده که با وجود آن دیگر به دشمن نیازی نیست!

البته یقیناً نمی‌توان انتظار بیش از حد زیادی از اتحاد با ایران در مبارزه با داعش داشت. با ‌وجود این، باید از فرصت‌های متعددی که نزدیکی روابط با ایران در اختیار ما گذاشته، استفاده کنیم. این یکی از اندک نقاط روشن در یک زمینه تاریک است؛ بر این اساس، باید از توانی که ایران برای مبارزه با داعش در عراق و سوریه‌ دارد، استفاده کنیم.

به منظور تدوین سیاست‌های خود در منطقه در شرایطی که منازعات فرقه‌ای نیز در کشورهای مختلف تشدید شده، یکی از مهم‌ترین نکات این است که ما تعهد خود به برقراری ثبات در منطقه را به گونه‌ای روشن و آشکار نشان دهیم، به ویژه تعهد خود برای مبارزه نه تنها با داعش و القاعده که همچنین با ریشه‌ها و دلایل شکل‌گیری و قدرت‌یابی این گروه‌ها.

ما می‌گوییم به دنبال برقراری ثبات در منطقه خلیج فارس هستیم و تحلیل‌ها و تفسیرهای فراوانی هم در این زمینه به نگارش درآمده است؛ اما آیا این امر واقعاً حقیقت دارد؟ ما تا چه حد خواستار ثبات هستیم؟ آیا تمایل ما به این امر تا آن اندازه‌ای هست که به عنوان مثال، متحدان قدیمی خود در جنوب خلیج فارس را کنار گذاشته و از فروش تسلیحات پیشرفته به آن‌ها خودداری کنیم؟ ‌اگر بخواهیم‌ واقعی با ریشه‌های افراط گرایی مقابله کنیم، این کاری است که باید در منطقه انجام دهیم.

بسیاری با این دیدگاه هم عقیده‌اند که ایدئولوژی افراطی داعش، صرفاً گونه‌ای از تفکر وهابیت است که از عربستان سعودی ریشه می‌گیرد. همین افراط گرایی است که سبب بروز درگیری‌های فرقه‌ای میان سنی و شیعه نیز می‌شود. ما از طریق فروش سلاح به کشورهای عرب منطقه خلیج فارس، چشم بر حمایت آن‌ها از افراط گرایان می‌بندیم و در حقیقت منابع لازم را نیز برای این کار در اختیار آن‌ها می‌گذاریم. اگر دولت‌های غربی بخواهند وجهه‌ای حداقلی در منطقه داشته باشند، باید در این گونه سیاست‌های خود تجدید نظر کنند.

Share