چه کسانی در مراسم ختم مادر احمدی‌نژاد حضور داشتند+تصاویر

چقدر شبیه مردمی دکتر! مادرت را که از دست دادی اشک پهنای صورتت را گرفت و جامه سیاه پوشیدی، او را تشییع کردی و پیش از خاک سپاریش در آرامگاهش خوابیدی و دعا کردی.

چقدر شبیه مایی دکتر! ما نیز وقتی مادرمان را از دست دادیم اینگونه بودیم، مردم اینگونه اند.

مراسم ختم مادرت را هم در مسجد محله اش گرفتی، کار به مسجد نور فاطمی و الجواد هفت تیر نکشید و خبری از سالن های صندلی دار نبود. مثل همه مردم در مسجد محله ای که مادرت در آن زندگی می کرد به سوگ نشستی. بزرگ ترها هم که آمده بودند، باید کفش هایشان را در می آوردند و بر فرش مسجد می نشستند، کنار مردم. مجلسی که بزرگ و کوچک، پیر و جوان و خرد و کلان نمی شناخت. همه در کنار هم بودند و شبستان و صحن مسجد و خیابان پر بود از آدم هایی که برای عرض تسلیت آمده بودند. و تو چقدر شبیه مردم جلوی در مسجد ایستاده بودی و مردم را می بوسیدی.

کت بر تن نداشتی و گویا پیراهن مشکی ات همان بود که در عزای حسین (ع) بر تن می پوشی. لباست اصلا جلال و شکوه نداشت، چقدر شبیه مایی دکتر!

جوانی خواست دستت را ببوسد و من دیدم که مانع شدی و تو دستش را بوسیدی.

زنی را دیدم که در همان گیر و دار خودش را به تو رسانده بود و از دردش می گفت تا مرهمی باشی بر دل ریش و پر دردش.

و پیر مردی که دست در دستانت نهاده و می گفت: رحمت بر مادری که شیر مردی چون تو را به دنیا آورد، شیر داد و تربیت کرد.

چه خوب همه را می دیدی، چه خوب در چشمها نگاه می کردی و حرف ها را می شنیدی، چه خوب از همه ی آنها که قدم رنجه کرده بودند قدردانی می کردی. چقدر شبیه مردم بودی دکتر!

اصلا فکر نکردی که بگویند کارهایش پوپولیستی است! تیپش به رجل سیاسی نمی خورد! در قبر مادر خوابیدن عامیانه است! مسجد باید جایی انتخاب می شد که مسوولین بتوانند بیایند و کفش هایشان را هم در نیاورند! و جایی برای گل گذاشتن و پلاکارد چسباندن داشته باشد…

دکتر! باز هم تو به این فکر نکردی بعضی ها که ایسم ها و ایست های زاده غرب از دهان پر گویشان نمی افتد و مکتب ناسزاییسم! علیه ات به راه انداخته اند، باز هم بد و بیراه ببافند و دست به دست کنند. باز هم خودت بودی دکتر…

چقدر شبیه مایی دکتر، شبیه مردم. چه خوب خاک پای مادری شدی که از سلاله علی (ع) و فاطمه (س) است. چه خوب دور مادرت گشتی و چه خوب به آنهایی که در دامن پر مهر مادر بزرگ شده اند آموختی که همه ِ بزرگی ها در کوچکی نسبت به مادر است.

حضور با صلابتت در راهپیمایی با شکوه ۲۲ بهمن و در کنار مردم شریف و انقلابی ایران در حالی که در همان روز مادرت دار فانی را وداع گفته بود ما را به یاد امام راحل (ره) انداخت که پاره تنش مصطفی را از دست داده بود و در همان لحظات برای اسلام و انقلاب می نوشت و کار می کرد.

چقدر شبیه مردمی دکتر! بی خود نیست که می گویند احمدی نژاد از جنس مردم است. بی خود نیست که تو را فرزند ملت می خوانند. بی خود نیست که رییس جمهور قلب هایی.

چقدر شبیه مردمی دکتر! مثل مردمی که دوستت دارند و از پروردگار بی همتا برای مادر مرحومه و جلیل القدرت رحمت واسعه و برای شما صبر و شکیبایی می خواهند.

روح مادر عزیزت شاد و دل دریایی ات آرام آرام باد.

متن از استاد تقوی فر