پس لرزه‌های یک همایش

پس لرزه‌های یک همایش
دومین همایش وحدت و همگرایی جریان اصولگرایی کشور در حالی به اتمام رسیده که برگزاری این جلسه به ذائقه عده‌ای انحصارطلب خوش نیامده و حتی پس‌لرزه‌های این همایش تن خیلی‌ها را لرزانده است. خیلی از فعالان جبهه مقابل جریان اصولگرایی که هنوز به زعم خود پیروز انتخابات ۹۲ بودند سر از “جیب خوشی” بیرون آورده و با نگاهی به اطراف متوجه برخی تحولات در جریان مقابل خود شده‌اند.
جریان اصلاح‌طلبی پس از انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ بسیار کوشید که دولت اعتدال را وام‌دار خود نشان دهد. البته در این زمینه آنها موفقیت کمی بدست آورده‌اند. رئیس‌جمهور در بسیاری از سخنرانی‌ها، خود را فراجناحی معرفی کرده که این تیر اصلاح‌طلبان را به سنگ می‌کوبد.
حال اینجا سوالی مطرح می‌شود که چرا جریان اصلاح‌طلبی که به زعم خود عکس رئیس‌جمهور دوران اصلاحات در کنار روحانی باعث پیروزی وی شده است و اعتقاد دارند دوران اشتباهاتشان به پایان رسیده و به راحتی می‌توانند کرسی‌های مجلس را در اختیار بگیرند، اینقدر به تکاپو افتاده و از برگزاری دو همایش جناح مقابل چنان احساس خطر کرده که تابلوداران این جریان به سفرهای استانی متعدد می‌روند، رسانه‌‎های منتسب به آنها به صورت قارچ‌گونه افزایش یافته‌اند و اعلام موجودیت می‌کنند، در خبرهاشان اعلام می‌کنند که از اصولگرایان نیز استفاده می‌کنند و از سران فتنه برای به غلیان درآوردن احساسات عده‌ای از جوانان و رأی‌های خاموش به صورت تبلیغاتی مایه می‌گذارند.
اصلاح‌طلبان باید به این سوال پاسخ دهند که اگر مدعی هستند که دیگر قافیه را در هیچ صورتی به اصولگرایان نخواهند باخت و دیگر کسی به اصولگرایان رأی نمی‌دهد. چه شده که در این راه از اصولگرایان به زعم خودشان “اصولگرایان میانه‌رو” استفاده خواهند کرد. چرا شخص احمدی‌نژاد که در هیچ زمانی از مسئولیت خود، خود را اصولگرا معرفی نکرده به اصولگرایان منتسب می‌کنند؟. اگر در برهه‌ای از زمان از احمدی‌نژاد حمایتی شد به خاطر این بود که وی حرف از آرمان‌های امام(ره)و ولایت می‌زد. ولی وقتی از این خط فاصله گرفت، اصولگرایان اولین و سخت‌ترین منتقدین احمدی‌نژاد شدند. چرا با تخریب، پای به عرصه رقابت با اصولگرایان گذاشته‌اند؟. چرا در رسانه‌های زنجیره‌ای خود همایش اصولگرایان را به صحنه تاخت و تاز تبدیل کرده‌اند؟.
همه این چراها باید توسط این جریان پاسخ داده شود. تشکیل احزاب، جبهه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد در راستای اهداف سیاسی این جریان از دلایل دیگر نگارنده در به تکاپو افتادن و سراسیمه شدن جریان اصلاحات برای رسیدن به کرسی‌های مجلس است.
چندی پیش تئوریسین “حلقه کیانی” جریان اصلاحات، ترکیب ایده‌آل این جران در مجلس آینده را حضور اقلیت قوی به جای حضور اکثریت ضعیف اعلام می‌کند. همه این دلایل نشان می‌دهد که این جریان تدارک گسترده‌ای برای کرسی‌های بهارستان دارد.
جریان اصلاحات در چند وقت اخیر از جریان دولت کنونی فاصله مشهودی گرفته است.این مهم از زمانی اتفاق افتاد که تقریبا بر همه واضح است که دولت اعتدال برای رسیدن به کرسی‌های مجلس دل به رسیدن به توافق هسته‌ای با غرب بسته تا در سایه آن توافق، گزینه‌های خود را به جامعه معرفی کند و شعار تبلیغی کاندیداها نیز مانور روی توافق باشد. جریان اصلاحات از ابتدای عمر این دولت خود را به دولت چسباند تا از کنار دولت برای خود تنفسی مصنوعی برای ادامه حیات بیاید ولی خود جریان اصلاحات از سیاست‌های دولت ناامید شده و خود، گامی به مسیر انتخابات مجلس آینده نهاده است.
فعال کردن رسانه‌ها، ایجاد رسانه‌های جدید و تقویت روزنامه‌ها و سایت‌های موجود از شیوه‌های رقابت رسانه‌ای جریان اصلاح‌طلبی برای انتخابات آینده مجلس است. این نشریات تلاش کردند ضمن تحریف و وارونه‌نویسی، وحدت را برای اصولگرایان غیرممکن بخوانند و یا با وجود تیتر یک کردن گزارش نشست طیف‌های اصولگرا، آن را بی‌اهمیت جلوه دهند. این جریان سناریوای را طراحی کرده است که جریان اصولگرایی را “لولو” معرفی کرده تا در لوای آن کاندیداهای خود را معرفی کند.
سفرهای منظم عارف و فعال شدن احزابی مانند “ندا” و آغاز فعالیت حزب منحله مشارکت در لوای حزب “اتحاد ملت ایران اسلامی” که در شرف تأسیس است از اقدامات عملی جریان اصلاحات برای رسیدن به کرسی‌های مجلس دهم است. در مدت ۱.۵ سال گذشته از عمر دولت اعتدال، بیش از ۳۰۰ سازمان مردم نهاد ایجاد شده است که جای تأمل دارد. تجربه دوران اصلاحات ما را به یاد سوء‌استفاده‌های نهادهای سیاسی از NGOها می‌اندازد که بعید نیست خیلی از همین افراد در قالب این تشکل‌ها وارد عرصه انتخابات شوند.
همه و همه این اتفاقات برای دو نشست هم‌اندیشی و همگرایی اصولگرایان کمی عجیب است!.
البته نباید از اختلافات موجود در جریان اصلاح‌طلبی غافل شد. این جریان اکنون به چند شاخه تقسیم شده که هرکدام به دنبال سهم خود از کرسی‌های مجلس شورای اسلامی هستند و هیچ یک، دیگران را اصلاح‌طلب نمی‌داند. وقتی این اختلاف را گاها رسانه‌ای هم می‌شود را می‎بینیم به آنها حق می‌دهیم که در تکاپوی همگرایی باشند و برای رسیدن به وحدت تلاش بی‌وقفه داشته باشند.

مهدی خورسند
۹۳.۱۰.۲۱
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.