روز شکرگزاری در ایران !

روز شکرگزاری در ایران!
چهارمین پنج شنبه ماه نوامبر هر سال در آمریکا و دومین دوشنبه ماه اکتبر در کانادا به نام روز شکرگزاری نام گذاری شده است و تعطیل رسمی است. در این روز، سرشماری بوقلمون‌ها‌ مرسوم است که بنابر آمار CNN بیش از چهل و پنج میلیون قطعه از تعداد آنها کم می‌شود. مردم آمریکا و کانادا این روز را بهانه‌ای برای شکرگزاری قرار داده‌اند و از خداوند برای داشته‌های خود تشکر می‌کنند.
به واسطه شرایط شغلی و تحصیلی خود به کشورهای مختلفی سفر کرده‌ام و در هر سفر سعی کرده‌ام تا زیبایی‌ها و برجستگی‌های آن کشور را تجربه کنم. در ایران نیز به جز ایلام که فرصت حضور نداشته‌ام، به تمامی استان‌ها سفر نموده‌ام و از مناظر و مکان‌های تاریخی آنها دیدن کرده‌ام.
هدف از آن مقدمه این بود که بگویم ما ایرانی ها برای شکرگزاری دلایل و نعمات فراوانی داریم که به واسطه آنها از بیشتر کشورها متمایز هستیم. با نگاهی به شمال کشور می شود دید که جنگل ها، اکسیژن کافی برای تنفس و دریا، ماهی فراوان برای فسفر مغز ما را فراهم می‌کند و همچنین نفت دریای خزر نعمتی است که در کنار خاویار این منطقه، محصولات ارزآوری هستند. مرکز ایران قطب صنعتی کشور است و بیشتر شرکت‌های تولیدی در این منطقه واقع شده‌اند که این تمرکز صنایع، دود را مهمان ریه‌های ساکنان این مناطق کرده است، شاید زندگی برای مردم آنجا در مقایسه با سایر نقاط کشور کمی سخت باشد ولی تاوان توسعه یافتگی را می‌‌دهند. جنوب کشور نیز منابع بی‌پایان نفت و گاز و خلیج همیشه فارس را در آغوش کشیده است و همچنین ١٨ درصد از نفت جهان از تنگه هرمز عبور می‌کند که در اختیار ایران قرار دارد. امنیت انرژی جهان بسته به امنیت منطقه و کشور عزیز ما ایران است.
کمیته امداد امام خمینی (ره) شاید نتواند زندگی متوسطی برای خانواده‌ها فراهم کند اما بی شک اجازه نمی‌دهد گرسنه‌ای بی نان سر به بالین گذارد. بر اساس آمار یونیسف، روزانه بیست و دو هزار نفر به دلیل گرسنگی جان به جان آفرین تسلیم می‌کنند.
در روستای کوچک محل زندگی نگارنده، در بخش اسالم گیلان، تا جایی که بنده اطلاع دارم کمیته امداد بیش از چهار خانه برای مردم بی‌بضاعت ساخته و تحویل داده است. می‌خواهم بدانید که یک ششم مردم جهان زاغه نشین و یا در خانه‌هایی شبیه حلبی آباد زندگی می‌کنند.
امیدوارم همه ایرانیان تنی سالم داشته باشند و در صورت لزوم به بهداشت و درمان مناسب دسترسی داشته باشند (که البته با طرح تحول سلامت دارند). خانه بهداشت روستای ما هر طور که شده ما را در مقابل بیماری‌های واگیردار واکسینه می‌کند ولی متأسفانه در جهان دو میلیون و دویست هزار نفر به دلیل واکسینه نشدن هلاک می‌شوند و همچنین بیش از چهل میلیون نفر به ویروس ایدز مبتلا هستند.
ایران آب شرب نسبتا سالمی دارد. بخش محل زندگی بنده که به واسطه جاده زیبای اسالم به خلخال معرف حضور خوانندگان این وجیزه خواهد بود، تغییر یافته آب سالم است که به دلیل داشتن آب سالم، در سیر تطور زبانی به اسالم مبدل گشته است اما متأسفانه بیش از یک میلیارد از جمعیت جهان دسترسی به آب شرب سالم ندارند و بعضا ساعت‌ها در صف‌های طولانی برای نوشیدن آب سالم که برای من و شما از بدیهیات است، به انتظار می‌نشینند.
تقریبا یک دهه پیش یکی از مسئولین در توضیحی که در مورد توسعه و عمران شهرستان می‌دادند، فرمودند: «‌اگر روستایی پیدا کردید که بیست خانوار جمعیت داشته باشد و برق نداشته باشد، به شما پاداش خواهم داد». در جهان بیش از یک میلیارد و ششصد میلیون نفر از نعمت برق بی‌بهره‌اند و دو میلیارد نفر نیز بیش از ده ساعت در تاریکی سر می‌کنند.
اگر بخواهم ادامه دهم، صفحات بیشتری را سیاه خواهم کرد ولی تصور می‌کنم کافی باشد برای اینکه بگویم ایران و ایرانی چه مقدار دلیل برای سپاسگزاری دارد. از هر نظر که قضاوت کنیم، بهشتی بر روی زمین داریم و هر روز خدا، روزی برای شکرگزاری است و اگر خود را با مردم جهان مقایسه کنیم، از بیش از نصف جمعیت جهان اوضاع بهتری داریم.

سام سکوتی بداغ

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.