به بهانه شهرآورد پایتخت ؛ ستارههای خاموش !
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزاتعارف که نداریم از دربی بخاری بلند نمیشود. دو تیم هم بازی قبلیشان را در لیگ مساوی کردهاند تا بعد از ۴ تساوی در دربیهای اخیر ما را برای تساوی دیگر آماده کنند. برای گرم شدن این دربی با وضعیت نابه سامان دو تیم به ویژه پرسپولیس باید چشم انتظار […]
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزاتعارف که نداریم از دربی بخاری بلند نمیشود. دو تیم هم بازی قبلیشان را در لیگ مساوی کردهاند تا بعد از ۴ تساوی در دربیهای اخیر ما را برای تساوی دیگر آماده کنند. برای گرم شدن این دربی با وضعیت نابه سامان دو تیم به ویژه پرسپولیس باید چشم انتظار یک معجزه باشیم. به همین جهت ما بیخیال دربی ۷۹ شدیم و رفتیم سراغ بازیکنان فراموش شده از زمانی که دربیها جذاب بود. نه سالهای خیلی دور بلکه همین یکی، دو دهه اخیر. تاجایی که فضای صفحه به ما اجازه میداد از ستارگان سوخته دو تیم سرخابی نوشتیم و الباقی را که جا نداشتیم و یا کما بیش از آنها خبری هست را برای شما فهرست کردهایم.
پایان رافت: متولد ۱۸ شهریور سال ۱۳۴۹ در دو دوره ۲ ساله در ترکیب تیم پرسپولیس تهران قرار گرفت. رافت در ۶ بازی مقابل استقلال به میدان رفت که سهم پرسپولیس ۲ برد، ۳ مساوی و ۱ باخت بود. شهرآورد سال ۷۸ و مشتی که رافت از پرویز برومند دروازهبان آن روزهای استقلال دریافت کرد، یکی از به یادماندنیترین صحنههای تاریخ لیگ برتر شد. رافت پس از تعویض پیراهن با مالدینی پس از بازی با پیشکسوتان میلان، بار دیگر بر سر زبانها افتاد. او همین اواخر دو سال به عنوان سرمربی بازیکنان زیر ۲۰ سال پرسپولیس مشغول به کار بود.
سهراب انتظاری: پس از درخشش در تیم شموشک نوشهر و گلزنی مقابل سرخپوشان به پرسپولیس آمد تا در خط حمله این تیم قرار بگیرد. پرسپولیس تهران – شموشک نوشهر بازی برگشت جام حذفی در ورزشگاه ساری یکی از متفاوتترین اتفاقات زندگی انتظاری را رقم زد. انتظاری جوان در یک نیمه دو بار دروازه پرسپولیس را باز کرد تا پس از آن به دستور علی پروین به سرخپوشان پایتخت بپیوندد. انتظاری پس از گلزنی در شهرآورد سال ۸۳ یکی از ۷۸ گلزن شهرآورد تهران لقب گرفت. گلی که پس از بازی معلوم شد در شرایط آفساید به ثمر رسیده است.
حسن خانمحمدی: خیلی زود در سن ۲۶ سالگی به دلیل مصدومیت از دنیای فوتبال خداحافظی کرد تا عمر بازیاش در پرسپولیس از ۴ سال نگذرد. خانمحمدی از آن دسته بازیکنانی بود که با علی پروین به مشکل برخورد تا با ناراحتی از جمع سرخپوشان جدا شود. خانمحمدی این روزها به همراه دوست دیرینهاش رضا جباری به کار ساخت و ساز مشغول است. البته به گفته خودش بعید نیست که او را هم به تازگی در جمع مربیان تیمهای پایه ببینیم.
اسماعیل حلالی: حلالی ۶ سال عضو باشگاه پرسپولیس بود و در این مدت ۱۰ گل برای پرسپولیس زد. او در شهرآورد معروف سال ۷۸ که پرسپولیس دو اخراجی داشت و بازی مساوی تمام شد یکی از اخراجیهای پرسپولیس بود. او البته در همان سال در فینال جام حذفی پنالتی از استقلالیها گرفت که هاشمی نسب به تور دروازه رساند. بازیکن تبریزی پرسپولیس که در زمان پورحیدری به تیم ملی هم دعوت میشد، آرام آرام از صحنه اول فوتبال کنار رفت و در شاهین بوشهر خداحافظی کرد.
داوود فنایی: بعد از عابدزاده در دو مقطع و نزدیک به ۷ سال دروازهبان پرسپولیس بود. مدتی هم در تیمهای پایه پرسپولیس مربیگری کرد، اما یکی دو سالی است که به مربیگری در باشگاههای لیگ برتری مشغول است. فصل گذشته در کنار فیرات در سایپا حضور داشت و این فصل در کنار هم بازی سابقاش یحیی گل محمدی مربی دروازهبانهای تیم ذوب آهن است.
حامد کاویانپور: اگرچه تقویم نود ۲ هفته قبل یادی از بازیکن با اخلاق کشورمان کرد، اما رفیق گرمابه و گلستان و البته ساختمانساز علی کریمی در اوایل دهه ۸۰ در مسیر فراموش شدن گام بر میدارد. او که یکی از بهترین هافبکهای دفاعی ایران بود در شهرآورد ۵۶ برای پرسپولیس گل زد. اشتباه کاویانپور در ترک اردوی تیم ملی مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ برای رفتن به تیم نیوکاسل باعث شد بلاژویچ به نکونام جوان تمایل پیدا کند و همچنین ماجرای دوپینگ او در لیگ ترکیه باعث شد او خیلی زود افول کند.
الباقی فراموش شدهها: نادر خانمحمدی، رضا جباری، محمد برزگر، ادموند بزیک، بهروز رهبریفرد، رضا شاهرودی، مهرداد میناوند، ابراهیم اسدی، امیرحسین اصلانیان، عارف محمدوند، یونس باهنر، بهنام ابوالقاسمپور، علی باغمیشه، علی سلمانی، پژمان جمشیدی، بهنام سراج، علیرضا امامیفر، عباس آقایی، رحمان رضایی، نعیم سعداوی، نیما نکیسا.
مهدی هاشمی نسب: هاشمینسب در شهرآورد ۵ گل به ثمر رسانده که ۴ تایش برای پرسپولیس بوده و یک گل برای استقلال، اما به لحاظ وزنی آن یک گل با ۴ تای قبلی برابری میکند. هاشمینسب که ۳ سال در پرسپولیس و ۴ سال در استقلال بازی کرد بعد از آن تا جایی که توانست تیم عوض کرد. دست آخر هم علیرغم حضورش در سمت مربیگری به خاطر رفاقتش با خداداد عزیزی دوباره به عنوان بازیکن سر از ابومسلم و سیاهجامگان درآورد و با ابومسلم از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
داوود سیدعباسی: او در بازی برگشت فصل ۸۲ روی اشتباه فاحش دروازهبان پرسپولیس یکی از عجیبترین گلهای شهرآورد را در دقیقه ۳ برای استقلال به ثمر رساند. گلی که توسط کاویانپور جبران شد. سیدعباسی بعد از استقلال به سپاهان رفت و بعد از آن با پیراهن پرسپولیس در شهرآورد شرکت کرد. او هم در رقابت با هاشمینسب تیمهای زیادی را تجریه کرد و در نهایت این فصل بدون تیم ماند.
بهزاد داداشزاده: او در تیم استقلال رشت چهره شد و در خط هافبک پرسپولیس بازیهای زیادی را انجام داد و پس از بازی در پیام مشهد و ذوب آهن اصفهان به استقلال تهران رفت و چهار سال در استقلال توپ زد تا با این تیم قهرمان شد. او که این روزها در هیبت مربیگری حسابی اضافه وزن دارد، تک گل شهرآوردش را در دربی جنجالی سال ۷۳ برای پرسپولیس به ثمر رسانده است!
الباقی فراموش شدهها: محمد تقوی، علیرضا واحدی نیکبخت، علی علیزاده، فراز فاطمی، محمد محمدی، عادل کلاهکج، علی انصاریان، علی اکبریان، محمدرضا مهدوی، فرزاد آشوبی، میثم بائو
علیرضا اکبرپور: هافبک خوش تکنیک آذری تیم استقلال که سال ۷۵ توسط ناصر حجازی از ماشینسازی به استقلال آمد و بیشترین نقش را در قهرمانی تیم استقلال در سال ۷۶ ایفا کرد تا در انتهای همان سال به عنوان بهترین بازیکن فصل انتخاب شود. اکبرپور سال ۷۹ در مقابل پرسپولیس موفق به گلزنی شد تا پس از چند شهرآورد ناموفق بار دیگر استقلال فاتح شهرآورد باشد. اکبرپور سال ۱۳۸۵ پس از ۱۰ سال با پیراهن استقلال از میادین خداحافظی کرد. اکبرپور سال ۹۱ برای چند مسابقه هدایت تیم ماشینسازی تبریز را بر عهده داشت که به دلیل نتایج ضعیف برکنار شد.
محمد نوازی: محمد نوازی به دلیل سرعت و تکنیک بالا و همچنین سانترهای منحصر به فردش به یکی از محبوبترین بازیکنان استقلال تبدیل شد که از سوی هواداران لقب بکهام را گرفته بود. نوازی یکی از بازیکنان درگیر در اتفاقات شهرآورد سال ۷۹ بود که علاوه بر گل زیر طاقش به عابدزاده، نقش به سزایی در زد و خورد با حمید استیلی و سایر بازیکنان پرسپولیس داشت. استیلی و برومند بعد از آن بازی برای ۲ روز از قرنطینه نیروی انتظامی سر درآوردند که با وساطت پروین حل و فصل شد. محمد نوازی شهریور امسال به همراه عدهای از پیشکسوتان در کلاسهای مربیگری B آسیا شرکت کرد.
علی سامره: سامره فوتبالش را از ۱۶ سالگی با تیم شهرش مس رفسنجان آغاز کرد و پس از ۲۰ سال با لباس همان تیم از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. علی ۳۰ ثانیه معروفترین لقبی است که به او دادند .او سریعترین گل تاریخ شهرآورد را در دقیقه اول شهرآورد ۵۷ در ورزشگاه یادگار امام تبریز به ثمر رساند. سال ۲۰۰۱ به مدت نیم فصل سامره به صورت قرضی به تیم پروجای ایتالیا رفت ولی خیلی زود به استقلال بازگشت. سامره مثل اکثر پیشکسوتان با حضور در کلاسهای مربیگری سعی در حضور بر روی نیمکت به عنوان مربی را دارد.
احمد مومنزاده: زمانی گلنزنترین مهاجم ایران بود و حتی دیکارموی سالهای بعد پرسپولیسیها را در جیب ساعتیاش میگذاشت. مومنزاده حتی دروازه خالی با پاس جواد زرینچه را هم در یک بازی به بیرون زد اما از وقتی که موتور گلزنیاش روشن شد برای استقلال خوب گل میزد. مومنزاده اگرچه سابقه گلزنی در شهرآورد را ندارد اما در بازی جنجالی شهرآورد سال ۷۸ حضور داشت. او که یک تیم با دو رقمی شدن تعداد تیمهایش فاصله داشت در آخرین فصل فوتبالیاش سال گذشته برای پارسه توپ زد.
پرویز برومند: کیست که مشت معروف او را فراموش کند؟! مشتی که سرآغاز جنجال و حیرت داوران کرهای بود. برومند از سال ۷۷ تا ۸۴ در استقلال بازی کرد و بعد از عابدزاده مقطعی دروازهبان ثابت تیم ملی شد. برومند بعد از استقلال به راه آهن رفت و بعد فوتبالش را کنار گذاشت تا این که سال گذشته بعد از ۶ سال دوباره به میادین بازگشت که خیلی موفق نبود. او کار خاصی ندارد و در حال گذران زندگی است.
داریوش یزدانی: او که اهل شیراز است با استقلال چهره شد و از استقلال به بایر لورکوزن ترانسفر شد که دوران موفقی برای او نبود. او که در دوران فوتبالیاش بیشتر از انگشتان دو دست تیم عوض کرد و در نهایت با سایپا و علی دایی توانست قهرمان لیگ برتر ایران شود. اگرچه چند سال از او خبری نیست ولی فعالیت چشم گیری در شبکههای اجتماعی دارد و به عنوان مربی در تیم «لسآنجلس بلوز» آمریکا فعالیت میکند.
مهدی پاشازاده: پاشازاده قبل از لژیونر شدن ۹ سال در استقلال حضور داشت و در شهرآوردهای زیادی به میدان رفت. مدافع استقلال به خاطر پستش نتوانست گلی را در شهرآورد به ثمر برساند اما او همیشه در شهرآوردها فوقالعاده ظاهر میشد. پاشازاده بعد از بازی دوباره به اتریش برگشت و از «آدمیرا واکر» مربیگری را شروع کرد و در ایران هم تیم دسته دومی گسترش فولادسهند را به لیگ دسته اول رساند اما در این تیم نماند.
الباقی فراموش شدهها: فرد ملکیان، رضا حسنزاده، علی لطیفی، سهراب بختیاریزاده، حسین کاظمی، فرزاد مجیدی، میثم منیعی، ستار همدانی، هادی طباطبایی، سیروس دینمحمدی، محمود فکری، علی موسوی، علی چینی، رضا احدی، یدا… اکبری، مهدی امیرآبادی، سبو شهبازیان.
/جیم / خراسان
دیدگاه