می‌توانم در مجلس نماینده خوبی باشم/ آینده بسیار روشنی دارم
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا جمشیدی گفت:مطمئنا اگر برای ادامه حضور در این جایگاه به من اعتماد نشود، شک نکنید که جایگاه بعدی من در این کشور، بالا‌تر از ریاست شورای شهر رشت خواهد بود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا مصاحبه ی زیر قبل از برگزاری انتخابات هیئت رییسه شورای اسلامی کلانشهر رشت گرفته شده است.
وقتی می‌گوید: در خودم «پتانسیل بالایی» می‌بینم، وقتی می‌گوید «قطعا» می‌توانم در پارلمان نماینده خوبی باشم یا در قوه مجریه «سمت‌های ارشدی» داشته باشم، وقتی می‌گوید اگر رییس شورای شهر رشت نباشم «شک نکنید» که جایگاه بعدی م
ن در این کشور بالا‌تر از آن خواهد بود، تنها به خودشیفتگی یک جوان که در این شهر به صندلی ریاست رسیده ارتباط ندارد. شاید آنچه به رضا جمشیدی‌چناری اعتمادبه‌نفس می‌دهد کارنامه و هوش ذاتی‌اش باشد. او جایی وارد نشده مگر آن‌که رتبه یک باشد: ۱۲ سال شاگرد اول مدرسه، رتبه یک کنکور منطقه ۳، فارغ‌التحصیل ممتاز کار‌شناسی ارشد دانشگاه صنعتی شریف، دکترای دانشگاه علم و صنعت و مدیریت موفق چند پروژه مهم عمرانی. جمشیدی وقتی اراده کرد و برای اولین بار سال ۹۲ وارد انتخابات شوراهای شهر و روستا شد، رای اول مردم رشت را به خود اختصاص داد و حدود دو ماه بعد هم موفق شد نظر اکثریت اعضای شورای شهر رشت را برای نشستن بر صندلی ریاست جلب کند.یک سال بعد از آغاز به کار شورای چهارم، در خانه حاج میرزا خلیل آقارفیع اولین شهردار رشت و محل برگزاری جلسات شورای شهر با رضا جمشیدی به گفتوگو نشستیم.
علی‌رغم قرار قبلی، ۵۰ دقیقه ما را برای انجام مصاحبه در انتظار گذاشت که ۳۰ دقیقه آن به دلیل درازا کشیدن جلسات یکی از کمیسیون‌های شورا بود و ۱۵ دقیقه‌اش هم به گفتوگو با یک عضو شورا گذشت و ۵ دقیقه‌اش هم اختصاص داشت به نگاه اولیه استاد دانشگاه گیلان به پایان‌نامه یک دانشجوی کار‌شناسی ارشد. استاد بی‌توجه به توضیحات منقطع دانشجو از ابتدا تا انتهای تحقیق را نادرست دانست و از او خواست که بار دیگر مقاله را بازنویسی کند تا کار «درست و علمی» انجام شود.
در کنار میز کارش به‌جز کیفش که مثل همیشه با کفشش سِت است، پیشخوان مطبوعات قرار دارد که تمام روزنامه‌های استان و چند روزنامه کشوری بر روی آن دیده میشود. او می‌گوید معمولا روزنامه‌ها را می‌خواند تا از نقدهای احتمالی بیاموزد. با رییس جوان شورای شهر رشت که یک سال سخت را پشت سر گذاشته و از سوی اصلاح‌طلبان متهم به پشت پا زدن به خاستگاه سیاسی‌اش شده و از سوی اصولگرایان هم با انتقادات سختی بر سر انتخاب شهردار مواجه است، پیرامون چالش‌های یک‌ساله شورای شهر رشت به گفتوگو نشستیم:
یک سال از برگزاری چهارمین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا گذشته است. نگاه کلی شما به عملکرد شورای شهر در این مدت چگونه است؟
به دلیل آن‌که دوره مورد اشاره اولین سال از یک بازه است باید توقعاتمان را تعدیل و واقعی کنیم؛ به‌طور کلی سال اول چند ویژگی دارد، مخصوصا شورای چهارم رشت چند ویژگی خاص دارد. اول اینکه به‌طور کامل ارتباطات ما با شورای سوم به دلیل انحلال قطع شد. یعنی از شورای قبلی هیچ‌چیزی به این شورا پیوند نخورد.
ما جز آیین‌نامه مصوب از شورای دوم، هیچ‌چیز از قوانین شورا‌ها نداشتیم و تنها شورایی در استان بودیم که قوانین شورا‌ها را به‌صورت کتابچه منتشر و مطالعه کردیم و حتی اشکالات قانونی را هم استخراج و برای شورای عالی استان‌ها ارسال کردیم تا بعضی از نارسایی‌های قوانین شورا‌ها را برطرف کنند.با توجه به اینکه در شورای رشت آیین‌نامه مناسب داخلی هم نداشتیم، برای شورا آیین‌نامه داخلی تدوین کردیم.موضوع دیگر اینکه اعضای شورا در سال اول شناخت مناسبی از یکدیگر و همین‌طور با فعالیت شورایی نداشتند. یعنی ما نمی‌دانستیم که هر یک از اعضا برای کدام بخش شایستگی بیشتری دارد یا حتی کدام عضو بیش از بقیه می‌تواند برای شورا وقت صرف کند و صرفا تکیه ما بر گفته و شعارهای زمان انتخابات بود.ما در این مدت ارتباطاتی را با شوراهای مختلف کشور برقرار و تلاش کردیم از تجربه‌های متقابل یکدیگر استفاده کنیم. به‌طورکلی من یک سال گذشته را مثبت ارزیابی میکنم. برای نمونه بخش قابل‌توجهی از موارد در نظر گرفته‌شده در بودجه مصوب شورا اجرایی شده است.
شما از وضعیت اجرایی بودجه مصوب ابراز رضایت می‌کنید درحالی‌که شهردار رشت در سوی دیگر از مشکلات شدید مالی و بدهی‌های کلان سخن می‌گوید.
ما در جلسه اخیر شورا به‌طور مفصل در این مورد صحبت کردیم. بودجه شهرداری دو بخش دارد. یک بخش هزینه‌ای و بخش دیگر درآمدی است. برنامه‌ریزی‌های شورا به این صورت بوده که شهرداری در کدام پروژه‌ها سرمایه‌گذاری و هزینه کند و کدام بخش‌ها به‌صورت هزینه‌ای و توسعه‌ای دیده شود. این وظیفه شهردار و تیم شهرداری است که برای خود درآمدزایی کنند، وقتی بودجه‌ای را پیشنهاد می‌دهند و در آن برای خود درآمدی پیش‌بینی می‌کنند. امروز می‌توانند بگویند که بودجه و پروژه‌های شهرداری نیاز به پول دارد. سوال این است که چه کسی باید این اعتبار را تامین کند؟ این بودجه باید از سوی شهرداری و مدیران مناطق آن تامین شود.بخشی از دیونی هم که از قبل در شهرداری باقی‌مانده بود در بودجه پیش‌بینی شد. یعنی در بودجه سال ۹۳ شهرداری رشت، فقط ۱۵ میلیارد تومان پرداخت دیون در نظر گرفته شد.بخشی از پرداختی‌ها که حدود ۱۸ میلیارد تومان است در قالب بازگشایی مسیر‌ها پیش‌بینی‌شده بود. البته در چند پرونده که درمجموع هفت میلیارد و هفت‌صد میلیون تومان است شهرداری محکومیت قضایی داشت و حساب‌های ما را مسدود کردند.در بحث‌هایی که ما در این ارتباط در صحن شورا داشتیم، به این نتیجه رسیدیم که کوتاهی‌هایی صورت گرفته و ما به دنبال آن هستیم که ببینیم چه کسی این کار را انجام داده است.
آیا مشخصا اقدامی در این رابطه کرده‌اید؟
بخش حقوقی شهرداری رشت به‌شدت آسیب‌پذیر است. ما طی نامه‌ای رسمی، از شهردار رشت خواستیم درباره چگونگی بازگشایی بعضی از مسیرهای مورد مناقشه که از سوی شهرداران اسبق هم صورت گرفته بود، بدوا تکلیف تملک زمین‌های مسیر را روشن کنند. ما مسیرهایی مانند کمربندی قلی‌پور را داریم که بدون توافق با مالک، بازگشایی‌شده. به‌زودی به مردم اعلام خواهیم کرد که کدام شهرداران در رشت قراردادهای از این دست را منعقد کردند و مسیر‌ها را با ترتیب گفته شده بازگشایی و اعضای شورا و شهردار کنونی را در منگنه قرار داده‌اند.
طبق قانون امکان احضار قضایی برای پاسخگویی این شهرداران و مدیران وقت وجود دارد؟
بله، مدیران باید پاسخگوی تصمیمات گذشته خود هم باشند. در حال حاضر عده‌ای از این شهرداران بسیار مدعی هستند و تبلیغات و هزینه می‌کنند که در دوران خود شهرداران خوبی بوده‌اند، در حالی‌که این‌گونه نیست. من به‌شدت پیگیر هستم و قطعا این افراد را هم معرفی میکنم. آقای شهردار هم باید از این انفعال خارج شود و فعال‌تر کار کند و بخش رسانه‌ای خود را تقویت کند. باید در شهرداری رشت به‌جای پرداخت به حواشی به واقعیات امور پرداخته شود و به‌جای ورود به جنگ‌های رسانه‌ای، واقعیت‌ها را با مردم در میان بگذارند.
شهردار رشت، هشت ماه قبل با رای اکثریت اعضا انتخاب شد و حدود پنج ماه بعد، انتقادات شدید اعضای شورا نسبت به شهردار منتخب شروع شد. آیا اساسا انتخاب آقای خلیلی درست بود و اگر نبود، آن را می‌توان به بحث بی‌تجربه بودن اعضای شورای شهر مربوط دانست؟
انتخاب آقای خلیلی برای شهرداری رشت انتخابی نیست که ما امروز حسرت بخوریم که کاش فرد دیگری به‌جای ایشان انتخاب می‌شد. ما بین بیش از ۳۰ گزینه تصدی پست شهرداری رشت، ایشان را انتخاب کردیم و اگر الان هم بخواهیم شهردار انتخاب کنیم، روی کاغذ ایشان را برمی‌گزینیم.متاسفانه علی‌رغم رایزنی‌ها، چند تن از گزینه‌های مدنظر ما هرگز حاضر به حضور در نشست برای مذاکره و انتخاب شهردار نشدند. عده‌ای هم دعوت ما را برای کاندیداتوری پذیرفتند اما در مصاحبه‌های پایانی حضور پیدا نکردند. فکر میکنم در میان گزینه‌هایی که از آنها برای حضور در شهرداری رشت مصاحبه به عمل آمد آقای خلیلی با توجه به سوابق و تعدد سنوات مدیریتی می‌توانست گزینه خوبی باشد.در حال حاضر هم به نظر من ایشان مدیر ناپخته‌ای نیست. هرچند نقدهای زیادی بر ایشان وارد است اما ما واقع‌گرایانه فکر می‌کنیم. وقتی ما حضور آقای خلیلی را با داشته‌هایمان مقایسه می‌کنیم، می‌بینیم که ما گزینه‌های قوی‌تر از ایشان نداشتیم.
این عدم تمایل به دلیل مشکلات زیاد موجود در رشت بوده یا به خاطر بدبینی که انحلال شورای قبلی در اذهان به وجود آورد؟
چند علت دارد. اگر کسی از خود من هم درخواست کند به‌عنوان شهردار رشت مشغول فعالیت شوم، قبول نخواهم کرد.
چرا نمی‌پذیرید؟
با توجه به اتفاقاتی که در شورای شهر قبلی روی داد حساسیت‌های زیادی نسبت به این نهاد شکل گرفت. ما در رشت مدیریت یکپارچه شهری نداریم. بیش از ۲۳ دستگاه اجرایی در مدیریت شهری دخیل هستند. نارسایی‌هایی از مدیریت قبلی به ارث رسیده که فقط یکی از آنها مشکلات حقوقی و قضایی است که امروز دامن شهرداری را گرفته است. بنابراین کسی که برای مدیریت شهری با این وضعیت انتخاب میشود باید باتجربه باشد تا بتواند بین همه تعامل ایجاد کند و با همکاری شورا، شهر را نجات دهد. با تمام مشکلات باید بگویم که ما آینده خوبی برای رشت متصوریم. طرح‌هایی که مدنظر بود یک‌به‌یک در حال اجراشدن است. در آینده نزدیک طرح کامل رودخانه‌های زرجوب و گوهررود اجرایی میشود. جلسات مختلفی در این ارتباط داشته‌ایم و بخشی از کار هم آغازشده است و در سال ۹۴-۹۵ مردم اجرای طرح را شاهد خواهند بود.
با انتقادات دایمی رسانه‌ها از شورا و شهرداری چگونه کنار می‌آیید؟
ما در رشت مشکلی داریم که در نوع خود جالب است و آن‌هم دانش بالای مردم و فراوانی رسانه‌ها است. بیشتر از ۱۰۰ رسانه مکتوب و سایت همه منتقدند که شخصا این موضوع را به فال نیک می‌گیرم اما این موضوع انرژی برخی مدیران را به تحلیل می‌برد.در چنین فضایی شما هر تصمیمی که بگیرید منتقد وجود دارد. مثلا اگر در میدانی چند شاخه گل کاشته شود ده‌ها نفر پیدا می‌شوند تا نسبت به نوع و رنگ گل انتخاب شده انتقاد کنند.من این رویه را دارای اشکال نمی‌دانم و معتقدم انتقادات گسترده از فهم و درک بالای مردم شهر است که یک شاخص مثبت است. در چنین شرایطی باید مدیران از نظرات مثبت استفاده کنند و از شنیدن نظرات مثبت و منفی خشنود شوند. مدیران باید آن‌قدر پخته باشند که درگیر جنگ‌های رسانه‌ای نشوند.
بخشی از این انتقادات شاید ناظر به بی‌توجهی بعضی از اعضای شورای شهر نسبت به مسوولیتشان باشد. یعنی در جلسات دیده میشود که عده‌ای از اعضا در صحن حضور پیدا نمی‌کنند و یا با تاخیر به جلسه می‌رسند و اگر هم برسند توجه و مشارکتی در بحث‌ها ندارند. چگونه می‌توان جلسات را مدیریت کرد و به افرادی که روشن نیست با کدام دغدغه وارد پارلمان شهری شده‌اند قبولاند که حضور و توجهشان در جلسات الزامی است؟
باید تاکید کرد که این افراد موفق به جلب نظر مردم و کسب آرا شده‌اند و نمی‌توان فقط به جایگاه فردی‌شان توجه کرد. در مجلس شورای اسلامی هم گاه شاهد حضور افرادی از این دست هستیم. ابتدا باید این واقعیت را پذیرفت که مثلا هیچ جمع ۱۵ نفره یا ۲۹۰ نفره‌ای مثل شورای شهر و مجلس نمی‌توانند مانند هم باشند. حالا ما باید این واقعیت را بپذیریم و بعضی‌هایمان باید بیشتر کار کنیم. حقوقی که به ما تعلق می‌گیرد یک حق الجلسه ۶۰ ساعت در ماه است اما به شخصه در هفته چند برابر این ساعت وقت خود را صرف امورات شورا کرده‌ام.
حقوق در نظر گرفته‌شده برای این ۶۰ ساعت چه مبلغی است؟
حدود ۲ میلیون تومان. اما من نمی‌توانم انتظار داشته باشم که همه به یک اندازه برای شورا زمان بگذارند.
آیا می‌توان گفت یکی از دلایل فعال‌تر بودن شما در شورای این است که برای انتخابات آینده مجلس برنامه‌هایی دارد؟
خیر! من تا این لحظه هیچ برنامه‌ای برای کاندیداتوری در انتخابات مجلس نداشته‌ام و اگر بررسی کنید هیچ فعالیتی هم نداشته‌ام که موضوع کاندیداتوری بنده را تایید کند. برای نمونه علی‌رغم دعوت‌های زیادی که تاکنون داشته‌ام، هرگز در بخش‌های مختلف رشت برای فعالیت یا نطق‌های انتخاباتی حضور پیدا نکرده‌ام. در این مدت مکان‌های مختلفی دعوت شده‌ام اما ترجیحم این بوده که حضور پیدا نکنم.
آینده سیاسی‌تان را چطور تصور می‌کنید؟
آینده افراد دست خودشان است و اعتقاد من این است که با توکل به خدا و تلاشی که دارم آینده بسیار روشنی در ایران خواهم داشت. چون معتقدم اگر کاری به من سپرده شود و بتوانم در زمان اندک کارنامه خوبی برجای بگذارم قطعا می‌توانم به مدارج بالا‌تر برسم. من در ذهن خود جایگاه‌های دوردستی را تصویر کرده‌ام که رسیدن به آن غیرقابل دستیابی نیست. اما اینکه الان در جایگاه ریاست شورا بخواهم به مرحله بعد فکر کنم جایگاه احتمالی آینده‌ام تضعیف میشود. مطمئن باشید کسانی که در حال برنامه‌ریزی برای ورود به مجلس هستند، برای شورا وقت نمی‌گذارند.
ممکن است بازهم عده‌ای اصرار کنند و آن بحث «احساس تکلیف» برای حضور در انتخابات مجلس نظرتان را تغییر دهد؟!
بسیاری از افراد که موضوعاتی مانند «احساس تکلیف» را مطرح می‌کنند به نظر من به یک‌راه در رو پناه می‌برند. کسی به ما تکلیفی نکرده و ما تنها تکلیفی که احساس می‌کنیم تکلیف الهی است. قطعا فردی که وارد عرصه فعالیت‌ها میشود دست به هزینه – فایده می‌زند و احساس می‌کند که می‌تواند در عرصه حضور پیدا کند.
من در خودم پتانسیل بالایی می‌بینم و قطعا می‌توانم در مجلس نماینده خوبی باشم یا در قوه مجریه سمت‌های ارشدی داشته باشم. به‌خصوص که من در کارهای اجرایی بهتر می‌توانم عمل کنم تا کارهای پارلمانی. برای اینکه ساختار قوه مجریه ساختار هرمی است در حالی‌که ساختار پارلمان‌ها هرمی نیست و درجه من با تمام همکاران یکسان است.من بعد از کسب رای اول مردم رشت و سپس رای اعضای شورای شهر و انتخاب به‌عنوان رییس شورا تا حالا در شورا به خوبی فعالیت کرده‌ام اما اگر در آینده در شورا شاهد اتفاقاتی باشیم که من بازدهی کنونی را نداشته باشم، شک نکنید که عمرم را تلف نخواهم کرد و این اختیار را دارم که برای وقت و عمرم برنامه‌ریزی کنم. در شورا حضور پیدا نکرده‌ام که به‌عنوان یک عضو عادی در کمیسیون بنشینم، چون مطمئنم می‌توانم کارهای بزرگ‌تری انجام دهم.اما در شرایط فعلی برنامه‌ای برای حضور در مجلس ندارم چون معتقدم در مراکز استان‌ها قدرت اثربخشی نمایندگان عضو پارلمان شهری، از نمایندگان مجلس بیشتر است. تصمیمی که ما برای بودجه شهر می‌گیریم ۲٫۵ برابر بودجه عمرانی استان گیلان است. پس بهتر است فعلا به طرح‌های بزرگی که برای رشت دارم فکر کنم و به مجلس نیاندیشم.
در یک سال گذشته انتقاداتی نسبت به عملکرد شما وجود داشته است که ناظر بر بی‌توجهی شما به گذشته سیاسی‌تان است. منتقدان می‌گویند که شما بی‌توجه به حمایت‌های صورت گرفته جریان اعتدال‌گرا و اصلاح‌طلب‌ها در انتخابات شورای شهر، از نردبان اصلاح‌طلبان بالا رفته اما وقتی جای پایتان محکم شد این نردبان را واژگون کردید. مشخصا در این مدت ارتباطی با اصلاح‌طلبان نداشته‌اید و به سمت اصولگرا‌ها رفته‌اید. پاسخ شما به این برداشت‌ها و تحلیل‌ها چگونه است؟
من تحلیل‌هایی مانند اینکه من از نردبان اصلاح‌طلبی استفاده کرده‌ام را قبول ندارم. چون من در جریان تبلیغات انتخابات شورای شهر در هیچ لیستی قرار نداشتم.
اما نام شما در لیست‌های صادره از طرف اصلاح‌طلبان قرار داشت:
اصلاح‌طلبان لطف داشتند و بنا بر تصمیماتی که اتخاذ کردند در یک هفته پایانی نام من را هم در لیستشان قرار دادند که البته مرهون تدابیر انتخاباتی ایجاد شده جریان تدبیر و امید هم بود. من البته بیشتر خودم را مرهون نخبگان می‌دانم. شاید اگر من در مرکز استان دیگری به‌جز رشت کاندیدا می‌شدم این‌گونه مورد توجه قرار نمی‌گرفتم. افراد تحصیل‌کرده‌ای که ممکن است اصلاح‌طلب هم باشند صرفا به دلیل اصلاح‌طلبی من را انتخاب نکردند. من در کدام یک از احزاب اصلاح‌طلب عضویت یا در کدام کنگره آنها شرکت کرده بودم؟ نمی‌گویم من اصلاح‌طلبی را قبول ندارم. من در این جریان افراد بسیار فرهیخته و دوستان بسیار خوبی دارم که به آنها احترام می‌گذارم. تلاش من در این مدت این بوده که فضای مدیریت شهری را سیاسی نکنم. اگر دقت کرده باشید بیشترین نقدهایی که طی یک سال گذشته نسبت به عملکرد من صورت گرفته از جبهه اصولگرایی یا مدعیان این جریان بوده است. به‌طورکلی به این تقسیم‌بندی‌ها اعتقاد زیادی ندارم. یعنی اگر روزی از مدیریت شهری خارج و وارد مدیریت سیاسی شوم، باز تردید دارم که به سمت احزاب و جریانات سیاسی فعلی بروم یا خیر.
یعنی واقعا نمی‌دانید گرایشتان به سمت اصلاح‌طلبی است یا اصولگرایی؟
واقعیت این است گرایش طیف‌هایی که به من رای دادند و دوستانی که دارم، نخبگان و دانشگاهیان که با آنها بزرگ شده‌ام، بیشتر به سمت اصلاح‌طلبان است و در این شکی نیست. اما من در میان اصولگرا‌ها هم افراد مومن و معتقدی را مشاهده کرده‌ام که به منافع جمعی بیش از فردی توجه دارند و برعکس در اصلاح‌طلبان هم افرادی حضور دارند که منافع فردی برایشان ارجح‌تر از منافع جمعی است. به‌طورکلی ما باید منافع ملی را در نظر بگیریم. صرف‌نظر از اینکه به من برچسب راست و یا چپ بزنند، به‌عنوان یک چهره دانشگاهی علاقه‌ای ندارم امروز با این برچسب‌ها شناخته شوم. اینجا می‌خواهم خطاب به عزیزانی که با این گرایش به من رای داده بودند بگویم که انتظار نداشته باشند که بنده اعلام کنم که شورای چهارم متعلق به اصلاح‌طلبان است. چون در مدیریت شهری موضوعات سیاسی جایگاهی ندارد. با این حال تاکید میکنم که بنده هیچ‌گاه به سمت جبهه اصولگرایی نرفته‌ام و به‌هیچ‌وجه هم بی‌احترامی و اجحافی در حق جبهه اصلاح‌طلبی نداشته‌ام.
شاید دلیل پررنگ شدن انتقادات نسبت به شما، انتخاب دو مشاور برای شورا بود که مشخصا هر دو اصولگرا بودند. مشاور رسانه‌ای که در خبرگزاری فارس مشغول بوده و الان هم سرپرست تسنیم است و سردار امیرگل که البته به‌تازگی استعفا داده و گفته شد به دلیل بی‌صداقتی‌هایی که دید، نتوانست به فعالیتش ادامه دهد. طبیعتا نمی‌توانید بگویید این دو فرد اصولگرا نیستند:
افرادی که این‌گونه اظهارنظر می‌کنند از مشاوران دیگرمان خبر ندارند و هرگز مشاوران و نخبگانی که ما برای پیشبرد فعالیت‌ها به کار گرفته‌ایم را ندیده‌اند و بر روی همین دو مورد حساس شده‌اند. ۱۳ نفر از اعضای شورای شهر در نامه‌ای از بنده خواستند که آقای امیرگل به‌عنوان مشاور شورا انتخاب شود که بنده برای ایشان حکم صادر کردم و تاکنون هم استعفای خود را با من مطرح نکرده‌اند.
یعنی انتخاب ایشان راسا از طرف شما نبوده است؟
خیر، البته برخی از افراد که مدعی اصولگرایی هم بودند، رفتند به منزل ایشان و از او خواستند که به‌هیچ‌وجه در شورا حضور پیدا نکند چون به زعمشان شورا تقویت میشود. همان افرادی که امروز در نطق‌هایشان از او تقدیر و تشکر می‌کنند تا دیروز تمایلی به حضور آقای امیرگل در شورا نداشتند. اعتقاد من هم این است که آقای امیرگل شخصیت توانمندی است که از او دعوت شد تا در پیشبرد امور شهری به کمک ما بیاید اما اینکه واقعا چه بی‌صداقتی‌ای از شورا دیده باید خودشان توضیح بدهند. چون با من در این ارتباط صحبتی نداشته‌اند. ضمن اینکه شنیده بودم از سوی برخی افراد فشارهایی روی ایشان وجود داشت که از ابتدا به کمک شورای شهر رشت نیاید. من واقعا از رفتار این افراد متعجب می‌شوم که چگونه می‌توان از صداقت مردم برای جلب رای استفاده کرد اما در عمل به‌گونه‌ای دیگر رفتار کرد.
در ماه‌های گذشته با ایشان جلسه‌ای داشتید؟
چندین جلسه با حضور ایشان داشتیم و ارتباطاتی که با سپاه و قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیا برای ساماندهی رودخانه‌ها ایجاد شد به کمک ایشان بود و انتظار ما هم از آقای امیرگل همین بود. ظرفیت متمایل به اصولگرایی ایشان هم می‌توانست به کمک ما بیاید تا از ظرفیت‌های آن بخش هم برای پیشبرد امور استفاده کنیم. یعنی دیدگاه ما برای انتخاب افراد توسعه محور و کمک به شهر و مردم بوده، نه سیاسی صرف.
و درباره انتخاب مشاور رسانه‌ای شورا:
به آقای طوماری اعتقاد دارم و ایشان در کنار ما باقی می‌ماند. چون به نظرم در کار رسانه‌ای که به ایشان سپرده شده بسیار قوی هستند. اصلا قبل از اینکه من عضو شورای شهر رشت شوم با ایشان ارتباط دوستی داشتم و خط فکری ایشان هم عامل انتخاب نبوده است. انصافا هم بعد از حضور ایشان پویایی خاصی در بخش رسانه‌ای شورا مشاهده میشود و ارتباط شورا با رسانه‌ها حرفه‌ای‌تر شده است. ضمن اینکه من گزینه دیگری نداشتم که برای فعالیت در این بخش اعلام آمادگی کند و به‌طور کامل هم وقت خود را برای شورا بگذارد. همچنین لازم می‌دانم بگویم که به‌تازگی کارگروه رسانه‌ها هم در شورا تشکیل شده است که فعالین جوان رسانه‌ای با گرایش اصلاح‌طلبی هم در آن حضور دارند. تاکنون چند نشست هم برگزار شده است. هدف ما استفاده از عقل جمعی در امور است.
یکی دیگر از حاشیه‌های شورای شهر رشت در ماه‌های گذشته، برگزاری اجلاس کلان‌شهرها در رشت بود. مخالفانی در خود شورا، بعد از اجلاس، نسبت به چگونگی برگزاری اجلاس و هزینه‌های صورت گرفته اعتراضاتی داشتند. شما از برگزاری اجلاس در رشت دفاع می‌کنید؟
در این ارتباط ما در صحن علنی هم گزارش دادیم و عدد واقعی نصف آنچه که فرد منتقد در شورا اعلام کرد، یعنی حدود ۷۳ میلیون تومان بود. من از دستاوردهای اجلاس دفاع میکنم. به نظرم نقد انجام شده نوعی اشتباه تاکتیکی بود. چون این اجلاس کار خوبی بود و نباید از این زاویه مورد انتقاد قرار می‌گرفت. منتقدان می‌توانستند ابتدا مکاتبه کنند و از هزینه‌ها باخبر شوند، بعد در صورت لزوم انتقاداتشان را مطرح می‌کردند. بعد از اجلاس کلان‌شهرها در رشت ما در اجلاسی در تهران حضور پیدا کردیم که شاید ۵ برابر کل هزینه‌های اجلاس رشت فقط هزینه هتل داده بودند. وقتی کارهای بزرگی مانند اجلاس کلان‌شهرها انجام میشود مطرح کردن موضوعاتی مانند خرید ۲۰ کیف برای روسای کلان‌شهرها زیبا نیست.بعد از برگزاری اجلاس، مشکل رودخانه‌های زرجوب و گوهررود به دولت منتقل و قرار شد به وضعیت دو رودخانه رشت به‌صورت ویژه رسیدگی شود. خانم ابتکار هم قول‌هایی داد که مشغول پیگیری هستیم. من از عملکرد تیم اجرایی دفاع میکنم. وقتی کاری ۴-۳ روزه باکیفیت خوب انجام میشود اظهارنظر درباره اینکه چند نفر بیشتر در رستورانی غذا خورده‌اند یا چند قوری چای بیشتر مصرف شده، اصلا ارزش مطرح کردن ندارد. در گزارش معاونت نظارت شورا هم ذکر شد و از آمارهای ارایه شده از سوی مسوولین برگزارکننده، دفاع شد.
به‌زودی انتخابات هیات رییسه شورای شهر رشت برگزار میشود. فکر می‌کنید دوباره برای رییس شورا ماندن، بتوانید نظر اعضای شورا را جلب کنید؟
من هرجایی که حضور داشته‌ام تلاش کرده‌ام که در صدر باشم. (با خنده). تصورم این است که همکاران در شورای شهر به من اعتماد خواهند کرد تا حداقل یک سال دیگر در این سمت باقی بمانم تا کارهای نیمه تمامی که آغاز کرده‌ام، مانند مباحث رودخانه‌ها و ساماندهی وضعیت سراوان به نتیجه برسد.
مطمئنم عدم حضور من به‌عنوان رییس شورا می‌تواند سرعت کار را کاهش دهد. هرچند که برای این پروژه‌ها مشاورینی به کار گرفته شده‌اند اما خود ما در حال هدایت و کمک به این مشاوران هستیم.
مطمئنا اگر برای ادامه حضور در این جایگاه به من اعتماد نشود، شک نکنید که جایگاه بعدی من در این کشور، بالا‌تر از ریاست شورای شهر رشت خواهد بود.
/فرهیختگان گیلان
دیدگاه