دکتر نوبخت یک پتانسیل بزرگی است که باید دست این آدم را بوسید

 به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا احسن اله رادمهر نفر دوم انتخابات مجلس نهم در حوزه تالش ,ماسال و رضوانشهر بود که شورای نگهبان باتوجه فقدان مدرک تحصیلی وی و  با ابطال آرا از حضورش در دور دوم انتخابات جلوگیری به عمل آورد.
وی در این گفتگو در خصوص مسائل مختلف استانی و کشوری اظهار نظر کرده است.

احسن اله رادمهر، از صاحبنظران و از فعالان اقتصادی کشور و در حال حاضر مشاور اقتصادی و سرمایه گذاری مدیرعامل گروه خودروسازی سایپامی باشد از جمله سوابق کاری و اجرایی وی می توان به قائم مقام مدیر عامل و مدیر کارخانه صنایع ابریشم ایران,قائم مقام مدیر عامل شرکت جهش موتور,مدیر مالی و اداری شرکت میزان خودرو ,عضو هیئت مدیره و قائم مقام مدیرعامل شرکت یاراطب ثامن (متعلق به آستان قدس رضوی ),مشاور امور اقتصادی وسرمایه گذاری استاندار کرمان و ایلام,مدیر عامل گروه کارخانجات صنعتی معدنی آب البرز, عضو فعال انجمن نخبگان کشور و خیرین مدرسه ساز اشاره کرد.

با سلام، به عنوان اولین سوال مختصراً خودتان را معرفی بفرمایید؟

احسن اله رادمهر هستم، متولد روستای رودبار سرای خوشابر از توابع شهرستان رضوانشهر، دارای ۳ فرزند هستم دو پسر و یک دختر. رشته ی تحصیلی ام لیسانس حسابداری هست. فوق لیسانسم حقوق اقتصادی از دانشگاه شهید بهشتی تهران، و بیست و چهار سال هم سابقه کار در بنگاههای مختلف اقتصادی کشور را دارم.

جناب آقای رادمهر مردم منطقه غرب گیلان و تالش همواره از شما به عنوان یک چهره ی موفق اقتصادی و مدیریتی یاد می کنند. چه ویژگی هایی در شما باعث مبدل شدن به چنین موفقیت هایی در عرصه اقتصادی شده است؟

پشتکار، بنده هرگز چیزی را به عنوان شکست نه پذیرفتم و نه در قاموس زندگی خودم جای دادم. همیشه می گویم که انسان قطعاً میتواند به خواسته های خود برسد. بر این اساس تلاشم این بوده که به عنوان یک کشاورز زاده، از قشر پایین جامعه تالش، بتوانم پله های ترقی را طی کنم. اعتقاد و تفکر من این است که اگر انسان بتواند تلاش بکند و اراده ای در تلاش داشته باشد، و در این راه توکل به خدا داشته باشد قطعاً می تواند به خواسته های خود جامع عمل بپوشاند.

بزرگترین رمز موفقیت من علاوه بر پشتکار و تلاش مضاعف، خانواده ام و مخصوصاً همسرم بوده اند که در اوقات بسیار بحرانی زندگی همواره در کنار من بوده و حمایت کرده اند. شاید باورش سخت باشد اما ما از هیچ به این جایگاه رسیدیم و خیلی ها فکر می کنند این مدینه فاضله است اما من اعتقاد دارم که باز جای رشد و تعالی هست و به فضل الهی این تلاش ها ادامه خواهد داشت تا به نیازها جامع عمل بپوشانیم.

جناب اقای رادمهر سهم تالشان از داشتن مدیران موفقی همچون شما در عرصه ی اقتصادی کشور کم نیست. به نظر شما دلیل عدم استفاده از تمام ظرفیت های نخبگان اقتصادی و مدیریتی در تالش و به تبع آن عدم توسعه یافتگی منطقه تالش، چیست؟

ابتدا لازم است در خصوص دلایل عدم توسعه یافتگی تالش صحبت کنم. در خصوص عدم توسعه یافتگی تالش به نظر می رسد که در تالش دو اهرم توسعه یافتگی می توانند نقش ایفا کنند. اهرم اول، پتانسیل منابع انسانی است.

اعتقاد دارم با توجه به پتانسیل منابع انسانی غنی که در تالش وجود دارد و افراد متخصصی که در تالش حضور دارند، نباید اوضاع تالش قاعدتاً به این صورت باشد. این یک بُعد قضییه است و بُعد دوم نداشتن برنامه ریزی هست. در واقع هیچ برنامه ای برای توسعه تالش ما متاسفانه نمی بینیم.

من وقتی یک مدیر خیلی قوی و موفق در سطح کشور دارم ، این یعنی یک پتانسیل خوب و یک ظرفیت. من به عنوان ساختار تصمیم گیرنده تالش ، من به عنوان فرماندار تالش، من به عنوان نماینده تالش، باید بتوانم این ظرفیت ها را شناسایی کنم. اینها همه می توانند پتانسیل خوبی برای ارتقای سطح کیفی و کمی زندگی اجتماعی تالش باشند. توسعه یافتگی زمانی پدید می آید که من از تمام پتانسیل ها، نهایت بهره برداری را برای منطقه داشته باشم.

شما نگاه کنید ما شاید یک تالشی داشته باشیم که معاون وزیر باشد ولی این چه منفعتی برای منطقه می تواند داشته باشد؟ خوب اگر کسی نرود سراغ ایشان طبیعتاً منفعتی برای منطقه ایجاد نخواهد شد. البته ناگفته نماند خیلی از مدیران تالش زبان مقیم پایتخت، اِبا دارند از اینکه بگویند ما تالشی هستیم، کسانی که مقام های بزرگی دارند.

این هم متاسفانه درست هست. بنده از خودم بگویم به عنوان یک فرد تالشی همواره افتخار کردم که حتی در بالاترین رده مدیریتی اگر جایی هم بودم اگر یک تالشی به من مراجعه کند، من به زبان تالشی با وی صحبت می کنم چرا که احساس تنهایی و جدا بودن از من نکند. اعتقادم بر این است که جوانان تالش و متخصصین تالش که در اقصی نقاط این کشور هستند، چنانچه اگر یک فکر بتواند آنها را منسجم کند و از توان تک تک آنها استفاده کند، همه می توانند در توسعه ی اجتماعی و اقتصادی تالش نقش آفرینی کنند. به هر حال این ظرفیت های کوچک در جاهای مختلف جمع می شوند و تبدیل به یک سیلاب می شوند و این سیلاب می تواند به یک بهره وری برای تالش تبدیل شود.

این ظرفیت ها چگونه باید جمع و جذب شوند. و مردم باید در این راستا چه گامی بردارند؟

اینکه چه کسی می تواند الگوی این حرکت باشد که بتواند یک فضایی را ایجاد کند که از تمام ظرفیت ها استفاده بهینه ای شود، قطعاً برمی گردد به مردم، که باید انتخاب اصلح داشته باشند. مردم ما همیشه مردم فهیم و درست و بسیار خوبی بودند. مخصوصاً در تصمیم گیری های خود هیچگاه اشتباه تصمیم نگرفته اند.

من فکر می کنم که انشااله در دوره آتی انتخابات مجلس، مردم تصمیم درستی خواهند گرفت و مطمئن هستم مردم می توانند یک نمایی را از خودشان به عنوان نماینده داشته باشند که بتواند خواسته های مردم را بصورت حداقلی پاسخ دهد. مطمئناً اگر نماینده مردم دیدگاه خیلی وسیعی داشته باشد و تخصص مناسبی داشته باشد، از تمام ظرفیت ها استفاده خواهد کرد. ما شاهد این بوده ایم که خیلی ها آمده اند و شعار داده اند که ما از همه فکرها استفاده می کنیم و وقتی وارد گود شدند، خودشان را فراموش کردند و ساختار را فراموش کردند. من در این سه سال گذشته به یاد ندارم کسی به من زنگ زده باشد که آقا ما فلان طرح اقتصادی را داریم، شما که تخصصتان اقتصاد هست، بیایید نظر بدهید و در توسعه تالش مشارکت داشته باشید.

با توجه به تجارب گذشته، کلید باز کردن مشکلات را در چه ایدئولوژی و استراتژی می بینید؟ آیا صرف توسعه ی سیاسی و تعلق داشتن به جناح بندی های برخی گروه ها ، راه گشای مشکلات منطقه خواهد بود؟
مشکل مردم تالش، مشکل سیاسی نیست. یعنی توسعه ی سیاسی نمی تواند برای مردم تالش گره گشای مشکلات باشد. این موضوع تجربه هم شده و من فکر می کنم آنچه که در حال حاضر می تواند معضلات و مشکلات مردم تالش را به خوبی مرتفع کند، مشکلات اقتصادی جامعه است. همانطور که عرض کردم با توجه به پتانسیل غنی منابع انسانی و ظرفیت های بسیار کلان اقتصادی موجود در تالش، اگر چنانچه یک برنامه مدونی در بخش توسعه اقتصادی پیاده کنیم و اقتصاد را مولد کنیم، قطعاً خیلی از معضلات اجتماعی هم به تبع آن رفع خواهد شد.

این برمی گردد به اینکه به خودباوری برسیم که ما می توانیم. همچنان که مقام معظم رهبری می فرمایند که ، ما می توانیم. این ما می توانیم خیلی مسائل را به سرانجام رسانیده است. بحث انرژی هسته ای، موسسه رویان و سلول های بنیادی، بحث نانو تکنولوژی ، پیشرفت های مختلف در عرصه پتروشیمی و نفت و سایر بخش های صنعتی و اقتصادی. به هر حال ایران اکنون در منطقه حرف برای گفتن دارد. اینها همه حاصل زحمات جوانان ایرانی هست. من و شما هم در حوزه ی تخصصی خودمان یکی از آنها هستیم، پس می توانیم یک توسعه ی اقتصادی پایدار را در منطقه شاهد باشیم.

چون دایره تمام معضلات و بزه کاری های اجتماعی و مشکلات نه به زعم من، بلکه به فرموده حضرت علی (ع) که می فرمایند: ( فقر از درب خانه ای که وارد شود، ایمان از پنجره بیرون خواهد رفت).، فقر اقتصادی هست. پس بنابراین زاییده تمام مشکلات فقر است و باید برای فقر زدایی گام برداشت. من فکر می کنم چنانچه اگر تمام فکرمان را در بُعد توسعه ی اقتصادی بگذاریم می توانیم از این مسیر به توسعه ی فرهنگی و توسعه ی اجتماعی نیز دست پیدا کنیم. پس لازم است ابتدا اقتصادمان را درست کنیم.

آقای رادمهر، بخش زیادی از پروژه های ملی و بزرگ در شهرستانهای تالش، رضوانشهر و ماسال به قبل از انقلاب برمی گردد. همانند کارخانه چوکا ، شفارود ، صنایع چوب اسالم و صنایع وابسته، دلیل از رونق افتادن این صنایع بزرگ در منطقه در چه می بینید؟

اینکه بخش اعظمی از ساختارهای اقتصادی منطقه، مثل چوکا و شفارود و صنایع چوب اسالم و خانه سازی و سایر بنگاههای اقتصادی و صنایع تبدیلی منطقه به قبل از انقلاب بر می گردد، شکی در آن نیست. شما یک مقدار آب را در نظر بگیرید که در ظرفی ثابت بماند، این اب در دراز مدت تبدیل به گند آب می شود. یعنی قطعاً دیگر قابلیت استفاده از آن نیست.

اما اگر همان آب در رودخانه ای جاری باشد، به همت جاری بودنش هرگز گند آب نمی شود. طرح هایی که ما در تالش داریم به مشابه همین هست.یعنی ما در طی این مدت فقط از این منابع بهره برداری کرده ایم. به هیچ عنوان اصلاح ساختار انجام ندادیم. نه شاهد توسعه ی اقتصادی و نه شاهد دگرگونی صنعتی بودیم. چوکا یک بنگاه اقتصادی بسیار بزرگ است. به یاد دارم در اوایل انقلاب، این صنایع بصورت سه شرکت با هم ادغام بودند که روی هم رفته، ۵ الی ۶ هزار نفر پرسنل داشتند ولی متاسفانه هم اکنون مجموعاً شرکت های فوق دو هزار نفر پرسنل ندارند.

این هم به دلیل معضلات اقتصادی هست که در این بنگاه ها به وجود آمده است. در واقع ناکارآمد بودن ساختار مدیریتی، بزرگترین دلیل ضعف این شرکت ها بوده است. اکثر مدیران این بنگاههای اقتصادی، همه سیاسی هستند و وابستگی سیاسی دارند. این وابستگی سیاسی باعث شده که شرایط اینگونه باشد. حتی از مدیران متخصص منطقه که بازنشسته هم شده اند، به عنوان مشاور هم استفاده نشد و در زمینه اصلاح ساختار هم قدمی برنداشتیم. ما نیامدیم در خصوص ساختار ماشین الات این شرکت ها اصلاح درستی انجام بدهیم.

هر بار چوکا و صنایع چوب اسالم یک بودجه کلانی را از دولت و یا صاحبان سهام گرفتند، از نوک کارخانه تا پیاده رو را نقاشی کردند و گفتند که ما اصلاح ساختار کردیم و بازسازی شد!. اما می شد در این مجموعه ها ، کارهای جدید انجام داد. مثلاً می آمدیم خط تولید کاغذ سفید در آن راه اندازی می کردیم.

با توجه به سوله های راکدی که در آنجا وجود دارد، می توانستیم پالت سازی صنعتی راه اندازی کنیم. می توانستیم مشتقات چوبی مثل چوب پلاست در آنجا تاسیس کنیم یا اینکه روکش چوب و ام دی اف را در شرکت صنایع چوب اسالم راه اندازی می کردیم. اینها همه طرح ها و ایده های قابل اجراییست که به تخصص نیاز دارد. ما بزرگترین وارد کننده ام دی  اف هستیم. واحد های ام دی اف ما در کشور از تکنولوژی به روزی هم برخوردار نیستند ولی با توجه به پتانسیل هایی که ما در چوکا و شرکت صنایع چوب اسالم داریم و همچنین منابع انسانی متخصص و موقعیت خوبی که در این صنایع داریم، می توانیم یک قطب تولید ام دی اف در کشور باشیم. اما متاسفانه ما در بخش اصلاح و توسعه این  مجموعه ها اقدام خاصی نداشته ایم.

به نظر شما چگونه می توان این صنایع را دوباره احیاء کرد؟

ما می توانیم با ارائه طرح و برنامه برای احیای این مجموعه، از حمایت های دولتی بهره مند شده و شرایط را تغییر دهیم. با توجه به حمایت هایی که دولت تدبیر و امید از صنایع دارد و همچنین وجود جناب آقای دکتر نوبخت معاونت محترم ریاست جمهور در کابینه که یک غنیمت برای گیلان هست، می توانیم گام های خوبی برای گسترش و توسعه و احیای این صنایع برداریم اما درد اینجاست که تاکنون ما هیچ نقشه ی اقتصادی نداشته ایم که از حمایت های دولت محترم و شخص آقای نوبخت برای توسعه منابع موجود در تالش استفاده کنیم. اگر هم درخواستی داشتیم، درخواست های سلیقه ای و یا فردی و سیاسی بوده است.

متاسفانه ما نتوانستیم درخواستهای مناسبی داشته باشیم. باید از ظرفیت های جناب آقای دکتر نوبخت در هیئت دولت ، درخواست های ساختاری بکنیم و بگوییم ما چنین طرح اقتصادی را داریم و می خواهیم بزرگترین طرح تولیدی کاغذ در خاورمیانه را احیا کنیم و در این زمینه نیازمند مساعدت هستیم. بنده در مسجد حاج آقای سید منصور شرفی حضور داشتم که دکتر نوبخت آنجا فرمودند که بنده سیصد میلیارد تومان طبق درخواست مدیر عامل چوکا و نماینده محترم، به این شرکت تخصیص می دهم مشروط بر اینکه آقایان تعهد بدهند که طی یک سال آینده برای دو هزار نفر شغل ایجاد کنند.

برای این دو هزار نفر فرصت شغلی، آقای دکتر نوبخت گفت هرکاری که آقایان بگویند، انجام می دهم. این یک پتانسیل بزرگی است که باید دست این آدم را بوسید. اما آیا توانستیم از این پتانسیل استفاده کنیم؟!متاسفانه می بینیم که شرکت چوکا، طرح و برنامه ای که ارائه نداد هیچ ، حدود یک ماه هست که بلاتکلیف و فاقد تولید است. پس جز اینکه سیاه نمایی و سیاه کاری کردیم، چیز دیگری نبوده است. من فکر می کنم اگر مدیران بنگاههای اقتصادی متخصص و کارآمد بودند، نهایت استفاده را از این موقعیت می کردند.

اگر اجازه بدهید به گذشته برگردیم. و به انتخابات دوره گذشته مجلس، جنابعالی به عنوان یک شخصیت اقتصادی چطور شد وارد فضای سیاسی انتخابات شدید؟

بر حسب یک اتفاق . یک اتفاق باعث حضور ما در انتخابات گذشته ی تالش شد. من اصلاً در این وادی نبودم که زمانی خود را کاندیدای نمایندگی تالش کنم. از سال ۷۰ وارد عرصه ی اقتصادی شدم. من وقتی دیدم که چه پتانسیل هایی در تالش در حال از بین رفتن است، احساس مسئولیت کردم و در محافل  و در سطح منطقه گاهاً ایده ها و فکرهایم را بیان می کردم که کاش بیان نمی شد و این موجب شد که دوستان من را وارد سیاست و انتخابات بکنند.

موضوع از بچه های تالش و همکلاسی های قدیمی مان شروع شد که رشد و ترقی مارا دیده بودند و در محافل و جلسات به ما اصرار می کردند که وارد شوید. ما صرفاً به خاطر کمک به مردم تالش وارد عرصه شدیم. بنده هیچ موقع طمع قدرت، کسب ثروت و موقعیت اجتماعی را نداشتیم. شما نگاه کنید بعد از انتخابات، رقبای ما چه پست هایی را گرفتند و به کجا رفتند و ما کجا هستیم. ما حداقل می دانیم که در حال حاضر در ۵ جایگاه مدیر هستیم. این حداقل پتانسیل من را نشان می دهد. بنده از ۲۴ ساعت، ۱۹ ساعت کار می کنم و در بنگاههای اقتصادی مختلفی فعال هستم.

من می خواهم بگویم که من این پتانسیل و ظرفیت را داشتم و این پتانسیل من به حزب و گروهی وابستگی ندارد و من تخصص خودم را دارم، بلکه چپ و راست به من وابسته اند. من به هیچ کدام وابستگی ندارم. شما در دولت اقای احمدی نژاد نگاه کنید من هیچ پستی نداشتم ولی یک فعال بزرگ اقتصادی بودم. در دولت اقای روحانی هم همان کارهای اقتصادی را انجام میدهم ولی با پست .

بنابراین این که میگویند فلانی وابستگی دارد اصلاً چنین نیست. ما نان تخصص خودمان را می خوریم و مهمتر از همه اینکه ما نیازی به چپ و راست نداریم. آنها به ما و تخصص ما نیاز دارند. پس چون هدف خدمت هست و احیای تفکرات اقتصادی هست، ما نباید نظام و رهبری و آرمانهای انقلاب را فدای حزب بکنیم.

آقای رادمهر ، همانطور که مردم منطقه تالش به یاد دارند، انتخابات گذشته مجلس شورای اسلامی که شما هم یکی از کاندیداهای اصلی آن بودید، دستخوش حوادث و اتفاقاتی زیادی از جمله مهمترین آن جلوگیری ازحضور شما در دور دوم انتخابات بود. این موضوع با سوالات متعدد و شائبه های فراوانی روبه رو شد؟ نمونه ی بارز آن اینکه می گفتند شما با گروهی موسوم به جریان انحرافی ارتباط داشتید و یا مسائلی از این قبیل، که بعد ها عدم تکمیل بودن مدارک تحصیلی شما، دلیل ممانعت از حضور شما اعلام شد. لطفاً در این زمینه توضیح می دهید؟

ما در انتخابات گذشته با تصمیم شورای محترم نگهبان در مرحله ی دوم از ادامه فعالیت باز ماندیم و تمکین کردیم و بیانیه دادیم و مردم را به آرامش دعوت کردیم. از آن جایی که خودم آدم قانونمداری هستم، و برای قانون گذاری آمده بودم، پس نمی بایست قانون گریز می شدم و بر این اساس به تصمیم شورای محترم نگهبان تمکین کردیم و ایرادی که داشتند، ایراد قانونی بود.

باید مدرک تحصیلی بنده ارزشیابی می شد که نشده بود، در وزارت علوم در دست بررسی بود که وزارت علوم بررسی نکرد و سپس رد کرد. ما بعد از انتخابات دوباره در آزمون شرکت کردیم و با رتبه ۵۰ در رشته ی حقوق اقتصادی دانشگاه شهید بهشتی پذیرفته شدیم و تحصیلاتمان را در این مقطع به اتمام رساندیم. بنده صراحتاً عرض می کنم که به هیچ عنوان به حزب و گروهی وابسته نبودم.

در بحث جریان انحرافی هم شما می توانید به سایت من مراجعه کنید. من قبل از انتخابات محکومشان کردم و بیانیه دادم. در سخنرانی ها هم محکوم کردم و بعد از انتخابات هم ، چون دولت قدرت داشت و ارتباط نماینده وقت با دولت خوب بود و همچنین نفر سوم انتخابات هم به قضییه دامن زد، همه دست به دست هم دادند و با هماهنگی هم توانستند در اوج پیروزی ما را حذف کنند. باتوجه به برآورد دوستان در دور دوم اگر حضور داشتم بالای۱۲۰ هزار رای برای ما متصور می شد اما با تمام این تفاسیر به قانون تمکین کردیم. خودِ من هم به اتفاق دوست عزیزم حاج رضا حق جو در انتخابات دور دوم شرکت کردم.

در مسجد جامع تالش حضور یافتیم و مردم را به حضور در انتخابات دعوت کردم که خدا را شکر نتیجه خوبی هم حاصل شد. درست است که نماینده ی فعلی نتوانسته حداقل خواسته های مردم را برآورده کند اما با انتخاب خود داقل آرامش را برای فضای سیاسی شهرستانهای تالش، رضوانشهر و ماسال به ارمغان آورند.

متاسفانه در گذشته این فضای سیاسی بسیار بسته بود و باند ثروت و قدرت مجال هیچگونه نقد و حرفی را به منتقدین و مخالفین و مردم نمی دادند و صرفاً گروه خاصی بر منطقه حاکم بودند که حرف فقط حرف آنها بود. همچنان که این حقیر به مردم قول داده بودم با حمایتم از مردم شریف تالش و رضوانشهر و ماسال در کنار آنها محکم و استوار ایستادم چرا که همواره خود را وقف مردم منطقه کرده ام و خواهم کرد.

فعالیت های خیرخواهانه ی شما در سطح استان زبان زد خاص و عام است و از شما به عنوان یک خیر بزرگ مدرسه ساز و مسجد ساز یاد می شود. اما همین فعالیت ها پس از شرکت شما در انتخابات به عنوانسیبلی مورد هدف تخریب توسط مخالفان شما قرار گرفت. در این زمینه چه نظری دارید؟

کارهایی که که بنده برای تالش و مردم کردم ، بدون هیچ منتی بوده است. هیچ منتی بر این مردم نیست، هیچ دینی بر ما ندارند، هیچ تعهدی بر ما ندارند. ما برای رضای خداوند و رضای خلق خدا این کار را انجام داده ایم. من و خانواده ام اگر کاری انجام داده ایم، جز دعای خیر از مردم چیزی را مطالبه نمی کنیم و واقعاً این دعا را از مردم گدایی می کنیم. برای آدم هایی که چنین تفکراتی دارند و در برخی مواقع حتی باعث گریز آدم های خیر و سرمایه گذار از منطقه می شوند، طلب آمرزش داریم. امروزه مردم ما شعور سیاسی بالایی دارند و سره را از ناسره تشخیص می دهند و این حرف های پوچ دیگر ارزشی ندارد و مردم تالش بسیار فهیم و آگاه هستند.

با توجه به روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و پوست اندازی احتمالی در نمایندگان مجلس شورای اسلامی، آیا از شما می توان به عنوان گزینه دولت یاد کرد؟ آیا تلاشی از جانب شما در قرار گرفتن در این لیست صورت گرفته است ؟ حضور در این لیست با توجه به شناختی که از منطقه تالش دارید تا چه اندازه میتواند تاثیر گذار باشد؟

دولت مردان همچنان که عنوان کردند، واقعاً با عقلانیت پیش می روند و خوشبختانه عقلانیت در کشور حاکم است. به تبع آن قطعاً این عقلانیت را در بحث انتخابات نیز شاخص اعمال خود قرار می دهند. به نظر بنده، دولت در تالش یقیناً گزینه ای جز من نخواهند داشت. بنده فردی بوده ام که تاکنون فراجناحی عمل کرده و همسو با نظام بوده ام. آنهایی هم که ما را به دولت گذشته منتسب می کنند، بحث کذبی را مطرح می کنند.

مگر ما در دولت گذشته چه پست و مقامی داشتیم که بتوانند ما را به آن بچسبانند. خوشبختانه ارتباط بنده با دوستان در دولت تدبیر و امید در سطوح بالا بسیار خوب بوده و تا اینجا هم خود آنها ما را حمایت کرده اند. اعتقاد دارم با توجه به حرکت های اقتصادی دولت باید با این دولت همسو شد تا منجر به پیشرفت کشور شود.

با توجه به اینکه بعد از انتخابات در اکثر تصمیم گیری های دولت، عقلانیت حاکم است، نشان دهنده آن است که با سیستمی که دولت آقای دکتر روحانی حرکت می کند، کشور رو به جلو خواهد رفت. چون کابینه دولت تدبیر و امید، دارای تیم بسیار قوی و کارآمدی هست و باید به تعبیر مقام معظم رهبری همه ما برای توسعه و تعالی و موفقیت کشور، در کنار دولت باشیم و بنده هم به عنوان یک نیروی ارزشی جامعه که پایبند به نظام و انقلاب و آرمانهای امام و رهبری هستم، خوشحال خواهم شد که ابزاری بشوم در دست این مردم و نظام و دولت برای رسیدن به منویات رهبری معظم انقلاب.

در نظر داشته باشید اقتصاد مقاومتی یکی از دغدغه های مقام معظم رهبریست که ما داعیه تخصصی اقتصادی داریم و این را در طول ۲۵سال فعالیت خود در بنگاههای مهم اقتصادی نشان دادیم و کارنامه ما مشخص است و می توانیم ابزاری در جهت رسیدن به این اهداف باشیم. من آرزویم این است که اگر خداوند یک طول عمری به ما بدهد به کمک قشر تحصیل کرده جامعه و نسل جوان تالش بتوانیم یک ساختاری را برای مردم تالش تدوین کنیم که مردم را به حداقل های رفاهی، اقتصادی و اجتماعی برسانیم.

در خاتمه چه صحبتی دارید؟

در پایان از شما تشکر می کنم و آرزوی موفقیت، سلامتی و بهروزی برای مردم شریف و وفادار شهرستانهای تالش، رضوانشهر و ماسال دارم.

منبع:هفته نامه شریف