و آن ستمکاران که با هم محرمند،گرگ هاشان آشنایان همند

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا حوادث خونین غزه و کشتن زنان و کودکان که با حمایت مدعیان غربی حقوق بشر و همچنین کشورهای عربی منطقه رخ می دهد دل هرانسان آزاده ای را در سطج جهان به درد می آورد.
سام سکوتی در این خصوص نوشت:

و آن ستمکاران که با هم محرمند
گرگهاشان آشنایان همند
غزه چند ده روز است که خونین است و هیچ جا در غزه امن نیست، حتی کمپ های سازمان ملل هم از موشک‌پرانی‌های رژیم غاصب در امان نیست و مردم منطقه هر روز را به تشییع و عزاداری عزیزان خود می‌گذرانند.
سران کشورهای دیگر به جز ایران و اندک کشورهای دیگر هیچ حرکتی نمی‌کنند و برخی دیگر که در همسایگی هستند کمکی نمی‌کنند بلکه گذرگاه رفح را هم بسته‌اند تا کمک های کشورهای انسان دوست دیگر به مردم بی‌دفاع غزه نرسد!
بشر به کجا می‌رود که این چنین شاهد مرگ کودکان و مردم بی‌گناه غزه می‌شوند ولی سرگرم زندگی روزمره خود هستند؟ چرا جامعه بین الملل جز اعتراض های بی پایه و اساس که هیچ تأثیری در حملات اسرائیل ندارد، حرکت دیگری نمی‌کند؟ چرا شورای امنیت جز بیانیه‌ای که آن هم الزام آور نیست، حرکتی نمی‌کند و کار را به جایی رسانده‌اند که سخنگوی سازمان ملل هم توان کنترل اشک های خود را در مقابل دوربین‌های تلویزیونی از دست بدهد.
نیروهای حافظ صلح به امر چه سازمان و ارگانی باید به غزه اعزام شوند؟ آیا زمان آن نرسیده است که نیروهای حافظ و حامل صلح به آن منطقه اعزام شوند؟
هر روز که از حملات رژیم غاصب می‌گذرد، بر تعداد کشته‌ها افزوده می‌شود و برای مدعیان حقوق بشر، گویا حق حیات از حقوق اولیه هر انسانی تلقی نمی‌شود!
اینکه اگر یک آمریکایی در جایی کشته شد، ارتش آمریکا تمامی سازمان‌های بین المللی را موظف به صدور بیانیه و محکوم کردن آن حرکت می‌کند و در نهایت با لشکرکشی و حمله به کشورهای دیگر، پاسخ مرگ آمریکایی را می‌دهد اما مرگ شهروندان عادی فلسطینی، خونی را در غرب مدعی حقوق بشر به جوش نمی‌آورد!
همه مردم جهان برابرند اما در نظر آمریکایی‌ها آنها برابرترند و دولتمردان آمریکایی با چنین درکی از حقوق بشر، ندای دفاع از آن را سر می‌دهند و خود را مجری آن در سایر نقاط جهان می‌دانند!
بر هیج کس پوشیده نیست که رژیم اشغالگر، مورد حمایت مستقیم و بی‌پرده آمریکا است و گرگ های درون آنها بنابر قول فریدون مشیری، آشنایان همند که نه از درندگی یکدیگر بر آشفته می‌شوند و نه در مورد طعمه‌های یکدیگر دلشان به درد می‌آید!
مانده‌ام که مدعیان حقوق بشر که هر روز برای کشورهای دیگر پرونده حقوق بشری قطور می‌کنند و از آن به عنوان حربه و دستاویزی برای امر و نهی و تحریم استفاده می‌کنند، تا کی می‌خواهند شاهد بی‌‌رحمی‌های گرگ‌های آشنای خود باشند.
جامعه بین‌الملل تا کی می‌خواهد شاهد به خاک و خون کشیده شدن مردم نوار غزه باشد و فقط از پشت تریبون حملات نرم زبانی نثار اسرائیل کند؟
جنایت جنگی چه تعریفی غیر از آن چه در غزه اتفاق می‌افتد دارد؟ حقوق بین الملل چه کاربردی می‌تواند داشته باشد اگر نتواند جان انسان‌ها را نجات دهد؟
سازمان‌های بین‌المللی به چه کار می‌آیند وقتی حتی در صدور بیانیه هم باید رعایت حال دوستان و شرکای اقتصادی مهم خود را بکنند و جان انسان های بی‌گناه فدای روابط تجاری و دیپلماتیک ‌شود.
حال که قدرت های بزرگ و شرکای حامی منافع در هر صورت در کنار هم هستند و به سبب آشنایی گرگ‌های درون از تمامی کارهای درست و نادرست یکدیگر حمایت می‌کنند، چرا انسان‌ها این چنین غریب هستند و به فکر چاره کار بر نمی‌آیند؟
جمله معروف معمار انقلاب وسطی که هر ایرانی بریزد امروز به راحتی در سطح منطقه قابل تسری و انجام است:
گرگ ها همراه و انسانها غریب
با که باید گفت این حال عجیب

سام سکوتی بداغ