قرعه کشی چای،برنج و آبمیوه در رسانه ملی چه مفهومی دارد؟

برخی اصل تهاجم علیه هویت اسلامی و هویت فرهنگی را نمی بینند.
مقام معظم رهبری

تخریب هویت یک جامعه،فرد و یک نسل می تواند راهبردی باشد که ضمن تنزل فرهنگ یک ملت، آنرا به سوی انحطاط بکشاند.رسانه ها نقش بسزایی در تحقق یا عدم تحقق این تهاجم خواهند داشت.با نگاهی به آمارها و قدری قدم زدن در شهر و روستا ها در خواهیم یافت که مقوله فرهنگ در جامعه ما چقدر دستخوش تغییراتی بوده که بخش بسیاری از آن رامی توان متآثر از عملکرد رسانه ها دانست .رسانه های بیگانه میدانند که از چه نقاطی می توان به فرهنگ یک جامعه یورش برد.رسانه های داخلی نیز باید در همین نقاط آسیب پذیر بسیار قوی عمل کنند.
این روزها در جامعه با دو مقوله بسیار مهم درگیر هستیم.یکی بیماری اقتصادی تورم و رکود همزمان و در بخشهایی سوء مدیریت در اجرای مصوبات و اجرای قوانین و از طرفی تهاجم نرم فرهنگی.رسانه ملی مسولیت خطیری بعهده دارد و لذا احساس می شود در بخشهایی نتوانسته آنگونه که باید در مقابل این حمله دشمنان تقابل برابری داشته باشد.سرمایه گذاری بیگانگان از طریق ماهواره ها و اشاعه مدهای جدید، شکل و شمایل جامعه ما را این روزها تغییر داده است.سرمایه گذاری در ساخت و به تصویر کشیدن سریالها و فیلمهایی که از لحاظ بار محتوایی بسیار ضعیف هستند.
موضوعاتی نظیر طلاق،مرگ یک کارخانه دار بزرگ،یک پرونده قتل یا دزدی و …ده ها مورد اینچنینی چه کمکی به فرهنگ سازی میکند؟کافیست یک بار بصورت تصادفی از جلوی دادگستری عبور کنید با اندکی تحقیق در خواهید یافت که حجم بالای دادخواستهای ارائه شده به طلاق اختصاص دارد و ما بقی درگیری های خیابانی .راستی به سر فرهنگ و هویت فرهنگی ما چه آمده است؟
تبدیل شدن برنامه هایی تکراری به کلیشه سبب گردیده تا مردم در تماشای تلویزیون دسته بندی هایی را لحاظ کنند.و امروز اگر کسی در منزلش از ابزاری مانند ماهواره استفاده نکند نوعی عقب ماندگی و تحجر به حساب بیاید.این در حالی است که علی رغم همه این موارد نگران کننده بخش اعظم برنامه های صدا وسیما اختصاص می یابد به مراسم قرعه کشی چای،برنج ،اپرانورهای تلفن همراه و تبلیغاتی که بیشتر اختصاص دارد به بانکها،روغن و اسنک های متنوع.در کشور ما در طول یک سال مالی میلیونها تومان بودجه مصوب می شود که با بیماریهایی مقابله و درمان شود که حاصل مصرف روغن ها و اسنک ها هستند.آیا این هدر دادن سرمایه ملی نیست؟ چرا باید ساعتها وقت سیمای جمهوری اسلامی ایران به مراسم قرعه کشی اختصاص یابد که در بسیاری موارد خیلی از مردم آن کالا را نمی خرند
.بنده به عنوان یک گیلانی در حمایت از تولید چای در گیلان کالای خارجی را نه خریده و نه مصرف نموده ام .اما باید بیایم و در مقابل مراسم قرعه کشی قرار بگیرم که اختصاص دارد به کالایی که با مقداری عطر و رنگ عمل آوری شده و با این حربه ها به خورد مردم داده میشود و فرهنگی اشاعه یابد که عده ای می توانند یک شبه با خرید یک بسته چای یا آب میوه میلیونر شوند؟ آمارهای بیشمار سرطان امروز در کشور گواه بسیار خوبیست.عدم توجه به تبلیغ کالاهایی مانند برنج و چای در فصل برداشت و فروش این محصولات در استانهای شمالی کشور سبب بروز خسارتهای کلانی در کشاورزی گیلان و مازندران گردیده است.داستانها و فیملنامه های کپی برداری شده که هیچ سنخیتی با فرهنگ ایرانی ندارند.نظیر مدلهای پوشش،دکوراسیون منازل و دیالوگهایی که جز اشاعه فرهنگ مصرف گرایی پیامدی ندارد.
هر شب به خانه هایمان می آید.نگارنده قصد بزرگنمایی ندارد اما در بخش کودک نیز برنامه ها با چند مجری که می آیند و برای کودکان ادا در می آورند و چیزهایی به کودکان می آموزند که وقتی کودک وارد اجتماع می شود هیچکدام از آنها را نمی بیند ودچار تضاد با آنچه دیده و شنیده میگردد.رسانه باید در راستای حفظ و احیای فرهنگ جامه ایرانی و اسلامی گام بردارد تا بتواند به عنوان یک الگوی فرهنگی تربیتی و حتی مدل پوشش در جامعه بدل شود.امید است مسولان رسانه ملی به شیوه ای عمل نمایند که رسالت واقعی رسانه باشد. ,وپایان کلام را مزین می کنم با سفارش امام خامنه ای به رسانه که فرمودند :
(( ما آماج تهاجم دشمن هستیم‏ یکی از کارهای بسیار مهمی که امروز در دستور کار آنهاست، تهاجم خبری، تبلیغی، فرهنگی و اخلاقی به کشور ماست. امروز این تهاجم، اوج تهاجم فرهنگی است. البته مخصوص کشور ما نیست؛ در همه‏ جا اینها دارند کار فرهنگی می‏کنند؛ منتها ما آماج هدف آنها هستیم. بسیاری از هدفهای استکبار جهانی در زمینه‏ های تبلیغی و فرهنگی و رسانه‏ یی متوجه به ماست؛ ما باید در مقابل اینها خود را مجهز کنیم.))

کامران اسدنیا
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.