آقای معاون ! این کارآفرین دانه درشت گیلان چه وضعیتی دارد؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از گیلانیان, معاون امور برنامه‌ریزی استاندار گیلان گفت: سه طرح گیلان با احتساب سود و جریمه مبلغ ۳۰۰ میلیارد تومان بدهی بانکی دارد. وی عنوان کرد: دستگاه‌های اجرایی و بانک‌های گیلان در بررسی و تصویب طرح‌ها نقشی نداشتند و بعضی از آنها به طور مستقیم در تهران به بانک‌ها ارائه شدند و معرفی تعدادی دیگر از طریق وزارتخانه‌ها به بانک‌ها بوده و توانستند تسهیلات دریافت کنند و اکنون در بازپرداخت‌ها ناموفق هستند.

آقای معاون ! با توجه به تلاش متعصبانه و مجدانه شما در سمت مدیر کلی صنایع و معادن اجازه دهید از شما سوال شود : چگونه است که در حوزه کاری شما دخالت کردند و در حقیقت مدیریت استانی را تضعیف کردند ولی شما اعتراض نکردید ، صبر کردید تا کوس رسوائی بصدا در آمد حالا افشاگری می کنید ؟؟ این اقدام شما چه معنی دارد ؟

وقتی گیلانیان در خرداد ۹۰ سند بدهی بانکی یک دانه درشتی را که شما به خوبی او را می شناسید منتشر کرد و از سوی برخی از زعمای استان مورد تهدید قرار گرفت چرا سکوت کردید و مثل امروز گناه را به گردن تهران و تهرانی نینداختید ؟

آیا می دانید کار آفرینی که قرار بود دو هزار شغل ایجاد نماید ولی نه تنها تا به امروز کمتر از یک دهم اشتغال موعود را بوجود نیاورد بلکه در سال ۹۲ حدود شش ماه حقوق کارگرانش را پرداخت نکرد و تنها در شب عید به هر کارگری دویست هزار تومان علی الحساب پرداخت کرد ، آیا جزء این سه طرح هست ؟

کار آفرین کذائی که به مدد سرزدن گوسفندها پیش پای برخی از شخصیت های بازدید کننده از محل کار وی توانسته با استفاده از حمایت های آنان مجوز تسهیلات ریالی و ارزی از تهران دریافت نماید آیا در این لیست سه نفره قرار دارد یا خیر ؟

شاید پاسخ این سوال مشکل نباشد : این کارآفرین محترم چند تقدیر نامه از استان در زمینه اشتغال دریافت نمود که همین ورق پاره ها جواز دریافت تسهیلات کلان بیشتر وی است !؟

خوب است گفته شود اصل بدهی کار آفرین مورد نظر تا پایان خرداد ما ۹۰ به قرار زیر به بانک ملی بدهکار بود :

مانده بدهی ریالی ۸۱۳ میلیارد ریال

دلار ۳۷۱۷۰۰ دلار

یورو ۱۸۴۴۲۳۹ یورو

میزان وثیقه : اسناد تجاری ۲۳۵ سفته

غیر منقول ۸۱ غیر منقول – ۲۶۳ منقول

سایر ۱۲۷ تعهد نامه – ۴۳۶ قرار داد

گفته می شود بدهی نامبرده با احتساب سود و دیر کرد تا تاریخ بالا از مرز ۱۱۰۰ میلیارد ریال گذشته است !

جالب تر اینکه این مشتری دانه درشت توانسته با سپردن سفته و تضمین های معمولی مبلغ ۷۰۰ میلیارد ریال تسهیلاتی نیز از بانک تجارت دریافت نماید .

از فحوای کلام چنین برمی‌آید بانک صادرات هم از این دردسر بی نصیب نمانده و مبالغی به این شرکت تسهیلات پرداخت نموده ولی برای حفظ آبرو در جلسه مشترکی که در انزلی در همان تاریخ داشتند حاضر به اعلام بدهی این شرکت نشد .

بنا به گفته منابع موثق بانک ملی در همان ایام اقدام به توقیف اموال غیر منقول این بدهکار دانه درشت نمود و حتی یکی ، دو فقره را نیز توقیف کرد ظاهرا حامیان قدرتمند این “کار آفرین دروگر تسهیلات” رفع توقیف نمودند .

اخیرا شنیده شده نامبرده نامه دیگری برای گرفتن تسهیلات مضاعف ۲۵۰ میلیارد ریال دیگر از پایتخت آورده است !؟

آیا این کار آفرین بدهیش را به بانک پرداخت کرد یا خیر ؟

و اگر پرداخت نکرد نامبرده جزء این سه نفر هست یا اینجا هم با توصیه تهران و کجا مستثنی شده است ؟

وقتی برای مقدرات استان از تهران تصمیمگیری می شود پس مدیران استانی چه جایگاه مدیریتی در این استان دارند ؟؟!!

وقتی به بعضی ها تسهیلات چند صد میلیاردی با چند برگ سفته پرداخت می نمایند چرا یک نیازمند بدون حامی برای گرفتن یک وام دو میلیون تومانی باید به آدم و عالم متوسل شود و انواع و اقسام وثیقه ارائه نماید آنهم آیا وصال حاصل شود یا خیر ؟ پرداخت تسهیلات کلان بعهده تهران و … و تسهیلات خرد در استان سیاست یک بام و دو هوا بانک ها نیست که مدیران استان اعتراضی نمی کنند ؟؟!!