دیدار کتایون ریاحی با رهبر بودائیان تبت+تصاویر

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از مهر , کتایون ریاحی در روز نخست فروردین امسال در هند با دالایی لاما رهبر راهبان بودایی دیدار و گفتگو کرد. کتایون ریاحی در این دیدار پیشنهاد داد که روز نخست فروردین (۲۳ مارس) هر سال را به عنوان روز خدا (خود آ) نامگذاری کنند؛ روز […]

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا به نقل از مهر , کتایون ریاحی در روز نخست فروردین امسال در هند با دالایی لاما رهبر راهبان بودایی دیدار و گفتگو کرد.

کتایون ریاحی در این دیدار پیشنهاد داد که روز نخست فروردین (۲۳ مارس) هر سال را به عنوان روز خدا (خود آ) نامگذاری کنند؛ روز صلح و آرامش بشر، روزی که نباید در آن هیچ خونی نه از انسان و از نه حیوان بر زمین ریخته شود.

کتایون ریاحی هنرمند و بنیانگذار بنیاد نیکوکاری کمک در پی سفرهای همیشگی خود برای همدردی با محرومان و شنیدن صدای خاموش آوارگان و بی‌پناهان در روزهای پایانی سال ۱۳۹۲ با سفر به هند به دیدار و ملاقات با پناهجویان و رانده‌شدگان مسلمان میانماری رفت و از تعدادی از کمپ‌ها و اماکن زندگی آنان بازدید کرد و به درد دلها و حرف‌های آنان گوش داد.

در هند، هشت کمپ متعلق به مسلمانان رانده شده میانماری وجود دارد که اغلب در بدترین شرایط زیستی به‌سر می‌برند و به ویژه وضعیت بهداشت و تحصیل برای کودکان و نوجوانان بسیار تاسف آورست.

ریاحی در این سفر ضمن بازدید از کمپ میانماری‌های حومه دهلی به کمپ دیگر آنان در حومه شهر هاریانا هم رفت و از نزدیک با تعدادی از بزرگان آنان ملاقات کرد و کمک‌هایی از جمله ساخت جایگاه و خریداری هشت مخزن آب دو هزار لیتری برای داشتن آب آشامیدنی و سالم برای هشت کمپ فوق به آنها اختصاص داد.

ریاحی درباره این سفر گفت: مثل همیشه انگار صدایی از درونم از جایی به گوشم می رسد و بی طاقت می شوم برای انسانی که گاهی بشدت درمانده و تنها شده است، چند ماه پیش هم نقل مردمی آواره و بی پناه به گوشم رسید و به این جا فراخوانده شدم، خوشبختانه اینجا با سومالی تفاوت هایی محسوس دارد. این مردم آرام و صبور، فقیر نبودند بلکه آواره از شهر و دیار و کاشانه‌شان و با مناعتی غریب ما را پذیرا شدند و با گفتن دردهایشان فکر می‌کنم که تا حدی تسکین یافتند. ما نمی توانیم این همه مشکل را حل کنیم و فقط در حد بضاعت خود قدمی برداشتیم، اما من امیدوارم و هدفم بطور کلی این است که صدای کمک این مردم به گوش آنان که باید این درددل‌ها را بشنوند برسد و من می‌دانم که می‌رسد. ما باید امید داشته باشیم.

پس از آن، کتایون ریاحی به دعوت دفتر فرهنگی دالایی لاما و برای همراهی با وی در روز آخر اسفند ماه ۹۲ به دهکده جذامیان دهلی رفت و در مراسم بازدید و سخنرانی مسئولان مربوطه و مدیران چند موسسه نیکوکاری شرکت کرد.

دالایی لاما در این دیدار ضمن آن که بارها با دلجویی و همدردی با جذامیان ، دست‌های آسیب دیده آنان را گرفت و نوازش کرد و خطاب به بیماران گفت: با این که مشکلات جسمى دارید اما لبخند، اعتماد بنفس و ذهن زیبا و پاک را همیشه حفظ کنید تا زمانى که مغزو دل انسان خوب کار می کند ، هیچ مشکل جسمانى نمی تواند خیلی مهم و موثر باشد.

همچنین ریاحی مهمان ویژه دانشگاه دخترانه «لیدی شری رام» بود و با رئیس دانشگاه دیدار و گفتگو کرد. در این مراسم دالایی لاما خطاب به دانشجویان گفت: شما جوانان این شانس را دارید تا دنیاى بهترى برای خودتان بسازید. من به سیستم آموزشى بطور کلی نقد دارم و می‌گویم که کامل و درست نیست. باید تلاش کنیم تا خاصیت مهرپرورى و توانایى محبت کردن و کلا انسانیت را در سیستم‌های آموزشى وارد کنیم و در این راه بسیار بکوشیم.

وی افزود: از نظر بیولوژیک زن توانایى و پتانسیل بیشترى براى مهر ورزیدن دارد، پس زنان باید در راه گسترش مهر و صلح ، بیشتر از قبل و فعالتر باشند. در هستی فقط انسان است که می تواند به مرتبه بالاى مهر و محبت دست پیدا کند. مهر بورزید به همه، حتى به دشمنانتان.

پس از این دیدارها در روز اول فروردین، ملاقات نهایی با دالایی لاما به شکل اختصاصی و با حضور تعدادی از همکاران بنیاد کمک صورت پذیرفت.

ابتدا دالایی لاما، سال نو را به کتایون ریاحی و همراهان وی تبریک گفت. سپس ریاحی با ابراز خوشحالی از دیدار فوق، پیشنهاد «روز خدا» را طرح کرد و گفت: آرزوى دیرینه من سلامتى و صلح در جهان هست و فکر می‌کنم که در این زمینه با هم هم‌عقیده باشیم. من مدام از خودم می‌پرسم چه اتفاقى براى بشریت افتاده که این قدر به فکر جنگ افتاده‌است. در حالى که انسان ذاتاً باید خواستار صلح باشد. من این روزها از کمپ مسلمانان میانماری هم دیدن کردم ، وضعیت آنان اسفبار است و در گوشه گوشه دنیا می توان تبعیض و فقر و جهل و جنگ را دید. من شما را یکی از مظاهر صلح و مهر در جهان می‌دانم و از آنجا که صلح و سلامتی در جهان آرزوی دیرینه من هم هست ، پیشنهادی با خودم هدیه آورده‌ام. پیشنهاد می‌کنم در سال یک روز را هم به نام خدا نامگذاری کنیم که در این روز هیچ خونی روی زمین ریخته نشود. نه از انسان و نه از هیچ جانداری. جنگ‌ها در این روز آتش‌بس شوند، اعدام‌ها لغو و هیچ قربانی صورت نپذیرد. باشد که این روز، اولین روز صلح در جهان شود.

دالایی لاما نیز با استقبال و زیبا خواندن چنین اندیشه‌ای گفت: بسیار ایده و فکر خوبی است و فکر می‌کنم که سرزمین هند بهترین جا برای طرح آن باشد زیرا هند مظهر همجواری و همزیستی زیبای همه مذاهب و قومیت ها و نژادهاست. من این ایده را دریک مراسم و یا کنفرانسی با حضور سران کشورها و با افتخار مطرح خواهم کرد و حتما عنوان می‌کنم که این فکر را از دوست ایرانیم، کتایون ریاحی دریافت کرده‌ام. من از فعالیت های شما در زمینه کمک‌رسانی به محرومان مطلع شده‌ام، تبریک می گویم و از آنجایى که شما را خیلى مشتاق گسترش مهر و صلح می‌بینم، تقاضا دارم بیشتر در این زمینه‌ها فعالیت کنید.

دالایی لاما در ادامه افزود: متاسفانه در تمام تیره‌های مذهبی و قومی، جنگ و بی عدالتی دیده می شود و ما از دیدن این همه درگیری در جای جای جهان ناراحتیم. باید بیشتر بکوشیم و بیشتر انرژی صلح را در جهان گسترش بدهیم. من واقعا امید دارم که سرانجام بشریت یکی شود و بسوی صلح حرکت کند، ما همه انسان هستیم و در احساسات با هم مشترکیم. من هم به صلح، امید بسیار دارم.
resized_360330_170 resized_360331_925 resized_360332_230 resized_360334_493 resized_360335_375

Share