توجه به ورزش یارانه‌ای که به سلامت روانی و شادابی عمومی می‌دهیم

به گزارش اختصاصی پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا  بیش از ۱۰ سال است که او را در قامت نویسنده و مجری برنامه های پربیننده اجتماعی و سیاسی شبکه باران همچون : دریچه ، خوجیر شبان، مهتاب شبان و ارتباطات زنده تصویری با شبکه های داخلی و برون مرزی سیمای جمهوری اسلامی ایران می بینیم . این باعث می شود که گاهی از یاد ببریم او عضو انجمن علوم سیاسی ایران، دارای مقالاتی در حوزه سیاست خارجه و روابط بین الملل در نشریات داخلی و پذیرفته شده در کنفرانس های بین المللی ،روزنامه نگار و همچنین فعال فرهنگی و اجتماعی نیز هست.

وی به زادگاهش رشت به شدت علاقمند و همچون تمامی ساکنین سرزمین گیل و دیلم جوانی است که توجه به خانواده و معاشرت با دوستان و امور جاری جامعه ای که در آن زیست می کند برایش از اهمیت والایی برخوردار بوده و هم چنین نظراتش در حوزه های مختلف به ویژه مسائل شهری، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و از همه آنها مهمتر امور مرتبط با جوانان شنیدنی است. شاید به همین خاطر نیز باشد که گفت و شنودهای او با جوانان در برنامه های شبانه شبکه باران بیشتر به دل می نشیند.

به مناسبت فرا رسیدن بهار و طراوت دوباره طبیعت گفتگویی با مهدی لطفی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:

برای اولین بار در شبکه باران هنگام اذان ، مردم ساعت شرعی اذان مغرب به افق مرکز استان را با عنوان “اذان مغرب به افق شهر باران های نقره ای، رشت” شنیدند. ترکیب وصفی ای که یادآور نام سازنده اش، یعنی شما در اذهان شد .

به واقع رشت شهر باران های نقره ای است؟

شهر رویاهای من و صد البته عموم مردمان این دیار شهری بارانی است. دوست داشتم باران را که نماد پاکی ، زیبایی ، لطافت و بخشندگی الهی ست در عین بی آلایشی با توصیفی زیباتر از آنچه که شنیده شده بود، جلوه دهم و آن را مختص شهر رشت به نمایندگی از جغرافیای خوش آب و رنگ شمال ایران نمایم و این گونه بود که شهر بارانهای نقره ای متولد شد.

اما شهرمان تا رسیدن به نقطه مطلوب و شایستگی داشتن لقب زیبای این چنینی فاصله زیادی دارد و شما این فاصله را در قیاس رشت با شهر های هم طراز جمعیتی خودش در دیگر نقاط ایران و فراتر از آن در دنیا بیشتر احساس می کنید.

حال شهر باران های نقره ای چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

باید امکان قدم زدن و لذت بردن در زیر باران های نقره ای اش وجود داشته باشد.

شهری که طراوت و سرسبزی اش دیده نواز باشد.

شهری است که مردمانش به واسطه زیبایی های الهی و زیبایی های دست ساخته مان با هم خوشروتر و مهربان تر باشند.

شهری است که خاطر مردم از سقوط مدام و مدام در چاله ها و چاه های معابر و خیابان هایش آزرده نشود.

شهری است که پر از رنگ باشد و مردمان بی رنگ و پاکش از تماشای رنگهای گرم و دیده نوازش در هر کوی و برزن لذت ببرند.

شهری است که ساخت و ساز در آن اسلوب داشته باشد.

شهری است که در آن قواعد راهنمایی و رانندگی و ترافیکی رعایت شود.

شهری است که مردم به کبوترهایش دانه بدهند نه اینکه به گربه هایش لگد بزنند.

شهری است که نظم در آن حاکم است و مردم در هر لباسی با حل مشکلات یکدیگر در کوتاهترین زمان ممکن نشاط و شادابی را تجربه و بخشندگی را حس کنند.

شهری است که مردمانش عبوس نیستند و لبخند به لب دارند.

شهری است که رونق اقتصادی و رفاه اجتماعی دارد.

شهری است که شئونات و هنجارها در آن رعایت می شود.

شهری که سکوت در آن آرزو و رویای هر ایرانی است.

اینگونه شهری ، شهر بارانهای نقره ای است.

 ممکن است برخی از خوانندگان ما معتقد باشند که شهر باران های نقره ای شما رویایی و دست نیافتنی است، نظر خود شما چیست؟

انسان و تاریخش مملو از آرزوهای بزرگ و به ظاهر دست نیافتنی است که امروزه محقق و دست یافتنی شده است، از جمله پرواز و سفر به ماه. وقتی شما به مسیری که بشر طی کرده نگاه می کنید، خنده دار است که اگر فکر کنیم شهر بارانهای نقره ای رشت با ویژگی هایی که برشمردیم و همه خوبی هایی که نگفتیم دست یافتنی نباشد.

مرز بین رویا و واقعیت تخیل نیست، بلکه تدبر است. پس وقتی افقی زیبا ترسیم می کنیم باید برای رسیدن به آن با بهره گیری از تدبیر و خرد جمعی راهکار، سازوکار و نقشه راه را نیز ترسیم کنیم. آن وقت روزی می رسد که ما هم در شهر رویاهایمان، رشت گام بر می داریم.

 متولیان تبدیل این رویای زیبا به واقعیت چه کسانی هستند؟

از زمانی که دولت شهرها تشکیل شدند، بعد از آن کشورها شکل گرفتند. قوانین مدنی وضع شد و امور به سمت تخصصی تر شدن پیش رفت. سازوکارها و نهادهای مرتبط نیز برای حوزه های مختلف تعریف شد. این بدین معنا نیست که در تبدیل رشت به شهر رویاهایمان فقط جامعه آماری کوچکی مسئول و پاسخگو هستند، بلکه این وظیفه هر کدام از ماست که نقش خودمان را به درستی ایفا کنیم. به عبارتی در چارچوب حقوق شهروندی، حقوق خود را مطالبه کنیم، وظایفمان را انجام دهیم و به حقوق سایر شهروندان نیز احترام بگذاریم. اما از این پررنگ تر نقش متولیان شهری است، چون کار سپاری از طریق مردم به آنها انجام شده است و آنها مسئول و موظف برای به واقعیت تبدیل کردن رویای زیبای مردم رشت مبنی بر داشتن یک شهر زیبا با هویت بومی و مدرن ، هستند و باید پاسخگو باشند. در این میان وظیفه شورای شهر و مجموعه شهرداری به سکانداری شهردار سنگین تر است و در بوته نقد قرار می گیرد.

کم و بیش مردم با نقاط ضعف و قوت مدیریت شهری آشنایی دارند. شهرداری تنها نهادی است که از طلوع تا غروب عمر هر شهروندی با او همراه و ملزم به ارائه خدمات مختلف است که متاسفانه اگر نیک بنگریم می بینیم که در سالیان گذشته سطح رضایت مندی عمومی از شهرداری رشت به دلائل مختلف که دانی و دانند کاهش پیدا کرده است.

شورای جدیدی مستقر شده است که فی نفسه فاکتور ها و ویژگی های خوب کم ندارد ، شصت و سومین شهردار رشت هم عزم جزم کرده که با ارائه خدمات در خور به شهروندان سطح رضایتمندی سکنه این به اصطلاح کلان شهر را که فعلا به کلان روستایی بیشتر شبیه است، ارتقا بدهد.

شهردار شصت و سوم برای سال ۹۳ نقشه راه شهرداری رشت را تحقق بودجه دانسته و مواردی مثل زیباسازی شهری، جمع آوری آبهای سطحی، توجه به ورودی های شهر و از این دست را از اولویت های کاری شهرداری اعلام کرده است که ما و مردم به عنوان ناظران حاضر در انتظار تحقق واقعی این اولویت ها در سال جاری به عنوان اولین گام برای رسیدن به شهر رویایی خودمان هستیم و برایشان آرزوی موفقیت داریم.

 حالا بر می گردیم به فضای کار شما در رسانه ملی و شبکه باران، مردمی که بیننده برنامه های شما در ۶ ماهه دوم ۹۱ و ۹۲ با عناوین “خوجیرشبان” و “مهتاب شبان” بودند گواهی می دهند که شمار قابل توجهی از مهمانان شما از میان ورزشکاران و مدال آوران ملی گیلانی و جوانان نخبه استانی بودند که حتی جمعیت اول نام برده شده نیز به تناسب سن قهرمانی باز هم در گروه جوانان قرار می گیرند، این انتخابها علت خاصی داشته یا تصادفی صورت گرفته است؟

وقتی بنا باشد برای برنامه های تلویزیونی میهمان هایی را انتخاب کنید که خدمتی به سرزمین ایران اسلامی انجام داده باشند، خود به خود یا در گروه سنی پیشکسوتان در حوزه های مختلف یا جوانان نخبه آینده دار در حوزه های گوناگون از جمله ورزش قرار می گیرند، بنابراین شما شاهد بودید که ما در کنار صاحب نظران، بزرگان و پیشکسوتان عرصه هایی همچون هنر، ادبیات، موسیقی، شعر و … جوانان خوش آتیه این سرزمین را هم دعوت می کردیم تا سپاسی به پاس سالیان دراز خدمت به این مرزوبوم از گروه اول و تشویقی درخور و انگیزه آفرین برای گروه دوم و دینی ادا شده از طرف ما باشد.

 مسلما دعوت از ورزشکاران حرفه ای و گفتگو با آنها در یک برنامه زنده اجتماعی نیازمند داشتن اطلاعات متنوعی در آن زمینه است، خود شما چقدر با فضای ورزشی استان آشنایی دارید؟

بیش از نیمی از دوستان نزدیک من از چهره های ورزشی ملی پوش گیلانی هستند و این باعث می شود که همیشه بخشی از فضای گفتگوهای دوستانه فی مابین ، اختصاص به ورزش و جوانان داشته باشد بماند که اندکی مطالعه پیرامونی هم در این حوزه دارم.

لازم است یاداور شوم ما درباره استانی صحبت می کنیم که دارای قدمت طولانی و سبقه درخشان ورزشی است . به عنوان مثال در سال ۱۳۲۳ خورشیدی دارای هیات ورزشی بوده است و زمانی که اولین تیم ملی فوتبال ایران شکل گرفت ۳ گیلانی عضو آن بودند، حدود ۶۵ سال پیش در این استان مسابقات والیبال بانوان برگزار می شد و بعد از استقرار جمهوری اسلامی ایران در بازه زمانی ای که هنوز سرود ملی ایران عزیزتر از جانمان طراحی و ساخته نشده بود، مرحوم جهان پهلوان نامجو نخستین مدال طلای ایران را گرفت و درپی خواهشی که این افتخار ملی گیلانی از امام راحل برای ساخت سرود ملی جهت همگامی با به اهتزاز در آمدن پرچم ایران اسلامی در مجامع بین المللی کرد، پیر فرزانه جماران نشین دستور ساخت سرود ملی را صادر نمودند.

از طرفی وقتی به گیلان و سیمای فعلی ورزش استان نگاه می کنیم می بینیم که در گیلان بیش از ۱۴۰ هزار نفر ورزشکار سازمان یافته داریم و از این حیث در زمره استانهای برتر کشور هستیم.

۶درصد جمعیت گیلان به صورت مستقیم با ورزش درگیر هستند و این نشان از اهمیت ورزش در نزد گیلانیان دارد. همه اینها باعث شده تا علاوه بر ۲ برنامه ورزشی تخصصی شبکه باران ما نیز در برنامه های اجتماعی سیما توجهی ویژه به ورزش و ورزشکاران داشته باشیم و شما حضور این عزیزان را در برنامه هایی مانند مهتاب شبان پررنگ ببینید.

با توجه به ظرفیت های موجود، به نظر شما وضعیت ورزش گیلان مطلوب است؟

پاسخگوی سوال شما باید در درجه اول متولیان کارشناس این امر در اداره کل ورزش و جوانان گیلان باشند. اما از دیدگاه شخصی بنده، از منظر تعدد ورزشکاران سازمان یافته و مدال آوران در کشور وضعیت مطلوبی داریم اما به لحاظ زیرساخت های ورزشی به اعتراف متولیان مربوطه در رده ۱۹ کشور هستیم که این رتبه اگرچه محصول شش ماه یا یک سال اخیر نیست، اما زیبنده استان هم نیست.

امیدوارم سکاندار جدید اداره کل ورزش و جوانان که خود از چهره های ورزشی عنوان دار ماست، با اتخاذ تصمیمات راهبردی بر پایه داده های واقعی و با تنظیم برنامه های مدون برای جبران این کاستی تدبیری ویژه بیاندیشد و ثمرات مدیریتش برای سالیان سال ماندنی گردد. زیرا که بنا بود بر اساس هدفگذاری انجام شده در برنامه چهارم توسعه رقم سرانه ورزشی گیلان ۱/۲ مترمربع باشد اما در حال حاضر چیزی در حدود ۰/۶۴ مترمربع است که متاسفانه این آمار در رشت کمتر از این بوده و رقم ۰/۵ مترمربع را نشان می دهد و این عددی ناچیز برای شهری است که قرار است شهر رویاهایمان گردد .

شما بیشتر به جنبه ورزش قهرمانی و زیرساختها نظر داشتید. آیا فکر نمی کنید استان گیلان و به خصوص رشت از پتانسیل خوبی به جهت پرداختن به ورزش همگانی برخوردار باشد؟

با شما موافقم. همشهریان عزیز ما هنوز تجمعات خودجوش ورزشی سالیان گذشته در بوستان ها و محلاتی همچون بلوار گیلان رشت را از یاد نبرده اند، صحنه هایی که این روزها متاسفانه علی الظاهر در سایه کم توجهی به ورزش همگانی کمتر به چشم می آید.

۱۴۰ هزار نفری که در پاسخ سوال قبلی شما به آنها به عنوان ورزشکار سازمان داده شده توسط اداره کل ورزش و جوانان اشاره شد، اقلیتی قابل توجه است. حال آنکه مابقی جمعیت گیلان نیز علاقمند و درگیر با ورزش به ویژه ورزشهای همگانی اند که توجه به آنها ثمرات اجتماعی گوناگون و باعث دمیدن روحیه نشاط در جامعه خواهد بود.

 با این اوصاف تاثیر ورزش بر جامعه و نشاط عمومی آن را چگونه ارزیابی می کنید؟

وقتی در شهری مثل رشت و استانی مثل گیلان تیم های ورزشی مطرح و عنوان داری داشته باشیم، توجه قشر قابل ملاحظه ای از جامعه را به آنها معطوف کرده ایم. ورزش به طور مستقیم وغیرمستقیم سطح امنیت عمومی و امنیت اخلاقی جامعه را با تخلیه روانی که ایجاد می کند ارتقا می دهد و با تحرک ذاتی ای که در خود دارد پویایی و نشاط را به جامعه هدیه می نماید و به جای اینکه خدای ناکرده جمعیتی ولو اندک به بدی ها روی بیاورند به ورزش به عنوان یکی از نیک ترین کارها اقبال نشان می دهند.

به عنوان مثال این روزها شاهدیم که چگونه با هر برد تیم های پرطرفدار مانند داماش یا ملوان شور و نشاط به جامعه تزریق و با هر باخت آنها تاثیرات بدی در روحیه عمومی شهروندان به ویژه جوانان به وجود می آید

بماند که متاسفانه در سایه کم مهری های عیان شده و یا نبود وفاق و همدلی لازم بین مسولان استانی ، متولیان ورزش ، هواداران و اداره کنندگان تیم ، تیم محبوب و پرطرفدار داماش پس از تحمل ناملایمات بسیار به لیگ دسته یک سقوط کرد !؟

امیدواریم سقوط داماش گیلان تلنگری به همه بویژه مسببانش باشد تا یقین کنیم که حل مشکلات اینچنینی یا احتمالی موجود در بیش از ۴۵ هیات ورزشی گیلان، یارانه ای ست که به سلامت، امنیت، آرامش و روحیه عمومی شهروندان فهیم هم استانی مان می دهیم.

 کمی از مباحث ورزشی فاصله بگیریم و برگردیم به خاستگاهی که مردم بیشتر بواسطه آن از شما شناخت دارند. برای شش ماهه اول سال ۹۳ برنامه ای در شبکه باران دارید؟

ماههای پایانی سال ۹۲، ماههای پرکاری برای من بود و به لحاظ حرفه ای منطقی این است که بعد از چندین ماه داشتن برنامه زنده ، مدتی از فضای رسانه فاصله بگیرم تا ضمن تجدید انرژی بتوانم با توانی بیشتر در قاب رسانه ملی افتخار موانست و همنشینی با هموطنان عزیز خصوصا گیلانی های مهربان را داشته باشم.

 در پایان اگر صحبت خاصی دارید بفرمایید؟

در پایان به پیوست سپاس ، سال خوشی را برای شما و همه هموطنانم آرزومندم.