عکس های خدا
عکس های خدا در مسیر برگشت از دفتر کار و درگرگ و میش زمستانی، برق فلاش دوربینی چنان قوی بود که تمامی آنچه را که چشم توانست دید را روشن کرد و عکسی به وسعت برق خداوندی گرفت که دوربین به دستان، نوع بسیار محدود آن را پانوراما می نامند. عکاس یک عکس پانوراما اگر […]
عکس های خدا
در مسیر برگشت از دفتر کار و درگرگ و میش زمستانی، برق فلاش دوربینی چنان قوی بود که تمامی آنچه را که چشم توانست دید را روشن کرد و عکسی به وسعت برق خداوندی گرفت که دوربین به دستان، نوع بسیار محدود آن را پانوراما می نامند.
عکاس یک عکس پانوراما اگر مهارت کافی در عکاسی نداشته باشد، هرگز قادر به گرفتن عکس مناسبی نخواهد بود ولی حوزه ٣۶٠ درجه عکس پانوراما نیز پس از عکاسی در کارگاه عکاسی تا میزانی قابل اصلاح و به اصطلاح عکاسان قابل روتوش کردن است اما عکس‌های خداوندی به همان شکل گرفته شده در کارنامه ما ثبت می شوند و هیچگونه تغییری پس از عکاسی صورت نخواهند پذیرفت.
هر چقدر به حکمت خداوند در برداشت این عکس ها فکر کردم، دیدم کارگزاران خداوندی نیازی به این همه فلاش و زرق و برق ندارند تا فعلی صورت پذیرد، با اشاره ای همه چیز انجام خواهد گرفت و نتیجه این شد که افلا تبصرون.
به نظر می‌رسد خداوند پرده‌ها را برای لحظاتی از جلوی چشمان ما کنار می‌زند و می‌گوید: ببینید اینگونه همه چیز بر همگان عیان خواهد گشت و بدانید روزی خواهد رسید که همه شما علاوه بر در درگاه من، در مقابل هم نیز مسئول خواهید بود.
یا فرض دیگر اینکه کردار و گفتار ما توسط دیگران رصد می‌شود و نیک و بد آن در ترازوی سنجش مردم قرار دارد اما افکار و ظن ما در مورد دیگران و خیر و شر نهفته در آن تا زمانی که تظاهرات بیرونی پیدا نکند، در پس پرده است و خداوند هر از گاهی برشی از این افکار را عکس برداری می‌کند تا فردای روز در مقابل ما قرار دهد!
هر چه که هست برای انسان‌های بصیر، نشانه زیاد است تا نشان گاه را دریابند و در اواخر حیات، راز و حکمت شاد زیستن را کشف کنند، باشد تا همگان رستگار شوند و شادان.
سام سکوتی بداغ
پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.
دیدگاه