سینما ده بهمن !

سینما ده بهمن !


در سالیان اخیر به تواتر در میان اصحاب سینما,منتقدین و مطبوعات ; موضوع بحران مخاطب در سینمای ایران-عدم بازگشت سرمایه-ریزش مخاطب و قهر مردم با سینما مورد بررسی و گفتگو قرار گرفته است.راقم این سطور برآن نیست که اکنون به این مسئله بپردازد اما…, گویا چند روز قبل به طور دفعی و ضربتی , سینمای ایران از بحران خارج شد و جانی دوباره گرفت! و موجب شد بنده نکاتی را به محضرتان عرض نمایم.استقبال گسترده و شگفت آور آحاد ملت در اکثر استانها از فیلم های اکران شد ناشی از چه بود؟ آیا مردم همواره علاقه مند به سینمایند و صرفا به جهت گرانی بلیط به سینما نمی روند؟ یا اینکه فیلمهای با کیفیت مناسب و مطابق سلیقه و ذائقه مردم ساخته نمی شود و شاید به دلیل عدم فرصت و دقت کافی نیم توانند به تماشای فیلمهای ایرانی در سالن بنشینند.

بحث گرانی بلیط حداقل برای یک روز در هفته که نیم بها می باشد و در همین رشت خودمان با دو هزار تومان, می توان هر هفته به سیما رفت تا حدودی این مسئله را حل نموده است.مقوله کیفیت فیلمها هم که در آن روز باشکوه هیچ تغییری در چیدمان اکران صورت نگرفته بود و بر منوال قبل بود.فرصت و وقت هم تا جایی که هم نگارنده  می داند و هم شما  در روز ” سلام بر سینما” نه تعطیل بود و نه بین التعطیلین…بنابراین…؟بعله!

ریشه و ماهیت این رفتار اجتماعی مردم منبعث از مسائلی دیگرگون است. بنده نه از نظر یک سوپرروشن فکر برج عاج نشین این رفتار را مورد تمسخر قرار می دهم و نه پوپولیستی شعار می دهم.نداری و فقر معیشتی سبب ساز اقبال گسترده بوده است.جامعه ایرانی آنقدرها پیچیده است که با تقلیل گرایی و ساده سازی و با یکی دو جمله نمی توان قضایای از این سنخ را تحلیل نمود.باید ساعت ها فکر کرد و تحلیل ;روی روانشناسی فردی و ناخودآگاه جمعی , روی کلمه ” رایگان”

مهران حیدری

پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی  لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.