نام مستعار شعری رهبر معظم انقلاب

عرض کنم حضور شما که ماجرای«امین»، ماجرای دیگر و عالم دیگری است؛ عالم شعر و احساس این‌هاست. من در دوره جوانی، شعر گفتن را شروع کردم و گاهی شعر می‌گفتم؛ منتها به دلایلی تا سال‌های متمادی شعرم را درانجمن ادبی، که آن وقت در مشهد تشکیل می‌شد و من هم شرکت می‌کردم اما نمی‌خواندم.

این که می‌گویم، مربوط به سال‌های ۳۶ و ۳۷ است. در آن سال‌ها بیست، بیست و یک ساله بودم. بعد از آن سال‌ها شعر گفتن را رها کردم و دیگر شعر نگفتم تا، چند سال قبل از این، که تصادفا یک جوری شد که مایل شدم گاهی چیزی بر زبان، یا بر ذهن، یا روی کاغذ بیاورم. اشعاری که من گفتم، چند غزلش بیشتر در دست مردم نیست./نامه نیوز