احمدی نژاد بهتر است یا نسرین ستوده؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا :آن که به مردم حرمت می گذارد به راحتی هر اثری را به نام هنر و به سودای نام و نان روانه بازار نمی کند و منتش را بر سر مردم نمی نهد. این ها هم که امروز برای آقای افتخاری دست می زنند که ترانه برای نسرین ستوده خوانده با آن ها که دیروز به افتخار آقای افتخاری دست می زدند فرق چندانی ندارند. آن ها مخاطب هنر و هنرمند نیستند، مشتی سیاست زده اند که جرات ابراز وجود ندارند و می خواهند صرفا اغراض سیاسیشان را پیش ببرند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دیارمیرزا :حتما شنیده اید که جناب علیرضا افتخاری پس از سال ها سکوت وخانه نشینی تصنیقی را به خانم نسرین ستوده تقدیم کرده اند و با این خبر جنجالی بار دیگر به صحنه بازگشته اند.

13920412211331367790583این حرکت غیر مترقبه بسیاری از منتقدان دیروز ایشان را به طرفدار پروپاقرص ایشان بدل کرده و به احتمال قریب به یقین بسیاری از هواداران دیروز ایشان را به منتقدان. بنده البته جزو معدود کسانی هستم که فارغ از موضع گیری های ایشان کماکان از منتقدان ایشان هستم. نه به دلیل این که دیروز از احمدی نژاد دفاع کرده است و یا امروز از خانم ستوده. اصلا . هنرمند اگر حقیقتا هنرمند باشد له یا علیه هرکس سخن بگوید جایگاهش به هیچ وجه متزلزل نخواهد شد. این سیاست زدگانند که فکر می کنند فی المثل استاد شجریان با حرف های سال های اخیرش دیگر ربنایش شنیدنی نیست و یا بر عکس صدایش جزو مقدسات است و هیچ کس حق اظهار نظر در باره فعالیت های هنری ایشان را ندارد.

هنرمند پیرو دل دیوانه خویش است و به حکم “آنچه دلم گفت بگو گفته ام” حق دارد هرکاری که دلش خواست انجام دهد- البته منظورم از هرکاری اختلاس سه هزار میلیاردی و دین فروشی و چشم در چشم مردم دوختن و دروغ گفتن نیست- هیچ کس هم حق ندارد هنرمند را بابت پیروی از دلش مواخذه کند. خب ممکن است بگویید با این حساب آقای افتخاری دلش خواسته یک روز احمدی نژاد را ستایش کند و متلک به شجریان بگوید و حالا هم دلش می خواهد در صف مدافعان حقوق بشر قرار بگیرد و در ستایش نسرین ستوده ترانه بخواند. ایرادی ندارد، به شرط آن که هنری هم در کار باشد. یعنی جای هنر را فقط موضع گیری های سیاسی نگیرد. آقای افتخاری سال هاست که با هنر جدی موسیقی وداع گفته. به همین دلیل هم،در هر محفلی و مجلسی حضور پیدا می کند و هر چه امر کنند می خواند. خواهش می کنم این موضوع را به پای خاکی بودن و مردمی بودن ایشان نگذارید.

آن که به مردم حرمت می گذارد به راحتی هر اثری را به نام هنر و به سودای نام و نان روانه بازار نمی کند و منتش را بر سر مردم نمی نهد. این ها هم که امروز برای آقای افتخاری دست می زنند که ترانه برای نسرین ستوده خوانده با آن ها که دیروز به افتخار آقای افتخاری دست می زدند فرق چندانی ندارند. آن ها مخاطب هنر و هنرمند نیستند، مشتی سیاست زده اند که جرات ابراز وجود ندارند و می خواهند صرفا اغراض سیاسیشان را پیش ببرند.

این حرف ها به معنای بی موضع بودن نگارنده در مقابل اوضاع سیاسی نیست، من سال هاست که یادداشت سیاسی-البته نه به معنای متعارف کلمه- می نویسم و موضع آشکار و صریحی هم دارم اما این بدان معنا نیست که همه امور عالم را از منظر سیاسی ببینم و فی المثل یک بی هنر را به صرف موضع گیری سیاسی اش برترین هنرمند جهان خطاب کنم. آقای افتخاری صاحب صدایی رشک برانگیز است اما سال هاست که به جای پرداختن به موسیقی جدی، کارهایی می کند که به لحاظ هنری هیچ ارزشی ندارد. من اگر انتقادی دارم از این موضع است و نه این که بگویم چون احمدی نژاد را در آغوش کشیدی پس هنرمند نیستی و یا حالا که خانم ستوده را ستوده ای برترین هنرمندی.

همان طور که به منکران هنر استاد شجریان متعرض بودم که چرا به صرف مخالفت با موضع سیاسی استاد، انصاف را فرو می گذارید و هنر والای ایشان را منکر می شوید امروز هم به طرفداران جدید آقای افتخاری که می گویند افتخاری هنرمند مردمی است، معترضم. والسلام.

Share