چه کسانی از روحانی میترسند
به گزارش دیارمیرزا : پیروزی روحانی برای بسیاری از سیاستگران و دولتمردان جهانی نوید آغاز دوره‌ای جدید در مناسبات ایران و جهان است؛ از این منظر، ایرانیان با انتخاب روحانی، رویکرد جدید، اعتدال و خردورزی را در پیش گرفته‌اند. براساس این دیدگاه، با خوش‌بینی و پرهیز از بدبینی، سیاه‌نمایی و شتاب‌زدگی و همچنین دوری از ذوق‌زدگی […]
به گزارش دیارمیرزا : پیروزی روحانی برای بسیاری از سیاستگران و دولتمردان جهانی نوید آغاز دوره‌ای جدید در مناسبات ایران و جهان است؛ از این منظر، ایرانیان با انتخاب روحانی، رویکرد جدید، اعتدال و خردورزی را در پیش گرفته‌اند. براساس این دیدگاه، با خوش‌بینی و پرهیز از بدبینی، سیاه‌نمایی و شتاب‌زدگی و همچنین دوری از ذوق‌زدگی و امید افراطی و واهی به راهکارهای آنی و سریع، باید به روحانی و تیم همراهش زمان و مجال کافی داد تا به وعده‌های خود در جهت حل‌وفصل چالش‌های جهانی ایران به‌کار گیرد و کمک کند تا گره‌ها با دست و نه با دندان باز شوند.
صاحبان این دیدگاه عمدتا معتقدند که با تعامل با ایران و شخص روحانی می‌توانند به یک نتیجه برد- برد دست یابد و هر دوطرف را از این معرکه راضی و با دست پرخارج کنند. این در حالی است که در هشت‌سال اخیر، سیاست‌های ایران و کشورهای طرف چالش و گفت‌وگو با ایران عمدتا بر به‌زانودرآوردن یا متقاعدکردن رقیب مبتنی بوده است؛ سیاستی که برخلاف تبلیغات فراوان، از هیچ طرف توفیق جدی و کاملی دربر نداشته است. برای نمونه‌ای از این دیدگاه می‌توان به مقاله نورمن لمون بلافاصله پس از پیروزی روحانی در روزنامه فایننشال‌تایمز اشاره کرد. لمون اکنون نماینده مجلس اعیان بریتانیا و از بزرگان حزب حاکم محافظه‌کار است و قبلا در دولت جان میجر، وزیر دارایی و یکی از نامزدهای کسب سمت نخست‌وزیری کشورش بوده است.
در مقابل، دیدگاه تند و افراطی، با گرایش‌های مختلف وجود دارد که در ادامه دشمن تراشی و سیاه‌نمایی، نشان دهد که نه‌تنها انتخاب روحانی تاثیر مثبتی بر سیاست‌های ایران نداشته، بلکه روی‌کارآمدن او، حربه‌ای نوین و پیچیده از سوی حکومت ایران برای فریفتن جامعه بین‌المللی و خرید وقت است و تنها چاره، تغییر نظام از طریق شوراندن مردم، افزایش و گسترش تحریم‌ها و درنهایت تعرض نظامی در ایران یا ترکیبی از این موارد است.
این دیدگاه در ابتدا تلاش کرد تا با پیش‌راندن گزینه تحریم و روگردان کردن مردم از شرکت در انتخابات، نظرش را پیش ببرد. در مرحله بعد، تلاش برای به‌پیروزی‌رساندن یکی از گزینه‌های تنش طلب و مخالف با رفع منطقی و شدنی چالش‌های جهانی ایران، در دستور کار قرار گرفت. اکنون که با درایت عمومی و پیروزی مصلحت‌اندیشی و خردورزی ملی، روحانی به پیروزی رسیده، تلاش وسیعی برای تخریب او و برنامه‌هایش، حتی قبل از آغاز رسمی دوره ریاست‌جمهوری او آغاز شده است. برای این عده ناکامی روحانی و انتخاب ملت ایران، امری مهم و راهبردی است که بدون آن اغلب برنامه‌های ضدایرانی با وقفه و شکست روبه‌رو خواهد شد.
اگرچه انگیزه همه جریان‌هایی که پیگیر پروژه تخریب روحانی را هدایت و حمایت هستند یکسان نیست، ولی هدف بیش‌وکم یکسان است. روحانی نباید موفق شود. باید به مردم ایران فهماند که مشارکت آنان در انتخابات اشتباه بوده و با به‌شکست‌کشاندن گزینه روحانی ثابت کرد که به جای صندوق رای باید به گزینه‌های خارجی سرتعظیم فرو آورد.
رهبری آشکار و نهان این کارزار ضدایرانی برعهده جنگ‌طلبان اسراییلی است که پس از هشت‌سال تلاش بی‌وقفه، بدجوری در معرکه کوبیدن بر طبل جنگ با ایران قافیه را باخته‌اند. مرور کلی بر نوشته‌های پیاپی دو تا سه هفته اخیر رسانه‌های اسراییلی، به‌خصوص دست‌راستی‌های آن‌ها و دیگر رسانه‌های غربی حامی اسراییل، خشم و ناامیدی آن از انتخاب روحانی را به‌وضوح نشان می‌دهد. اسراییل از پیش‌آمدهای ایران ناخشنود و خشمگین است و ابایی نیز از ابراز احساس خود در این‌باره ندارد. این نوشته‌ها شامل مسائل مختلف سیاسی و شخصی ضد حسن روحانی برای تخریب پیشینه و توانایی او برای برآورده‌کردن مطالبات ملی بوده و به‌مرور حتی به نشریات غیراسراییلی که به‌طور جدی‌تر و عمیق‌تر نیز به مسائل ایران نگاه می‌کنند نیز کشانده شده است.
برای نمونه، هفته گذشته، هفته‌نامه اکونومیست، پرونده اصلی خود را به ایران و خطرات کشورمان برای منطقه و جامعه جهانی اختصاص داد و تلاش کرد نشان دهد که پیروزی انتخاباتی روحانی، تغییری در این روند ایجاد نخواهد کرد و غرب نباید فریب او را بخورد. در واکنش به این دیدگاه نادرست و مغرضانه، ریچارد دالتون، سفیر سابق بریتانیا در ایران در سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶، در نامه کوتاهی که در شماره جدید این هفته‌نامه منتشر شد، با به‌چالش‌کشاندن اغراق در خطرات منطقه‌ای و بین‌المللی ایران، این ادعا را نتیجه تلاش‌های جنگ‌طلبان آمریکایی و اسراییلی و بعضی کشورهای همسایه ایران برای توجیه مشکلات داخلی خود و کسب حمایت غرب
دانسته است.
تلاش برای تخریب روحانی و نادرست نشان دادن انتخاب ایرانیان دیدگاهی است که از سوی بعضی جریان‌های سیاسی و رسانه‌های فارسی‌زبان خشمگین از نادرستی پیش‌بینی‌ها و آرزوهای آنان برای تحریم انتخابات یا گزینشی مبتنی بر تداوم چالش ایران با جامعه بین‌المللی نیز به‌وضوح دیده می‌شود. همدلی این دیدگاه با جنگ‌طلبان و تحریم‌خواهان ضدایرانی نیز قابل‌تامل است. برای اینان، ثبات و تعادل و تدبر سیاسی در ایران امری نشدنی و غیرقابل‌تحمل است.
نگارنده بدون نیت‌خوانی و واکاوی این دیدگاه‌ها که شواهد و نشانه‌های آشکار و نهانی درباره منشا فکری، سیاسی و مالی آن‌ها وجود دارد، بسیار امیدوار است تا حسن روحانی بتواند با انجام سیاست‌ها و وعده‌های خود، موجبات سرفرارزی و بهروزی ایران را فراهم کند و مجالی برای تحقق آرزوها و اهداف بدخواهان کشور را پیش نیاورد. در سال‌های اخیر و در مراحل مختلف چالش‌های ایران و غرب مرتبا گفته شده که توپ در زمین یکی از دوطرف است. اکنون به‌نظر می‌رسد که توپ همزمان در زمین هر دوطرف است و بازی جدید از هر دوسو باید انجام شود.
دیدگاه