چه کسی کاندیدای نهایی اصولگرایان خواهد شد؟

جبهه پیروان خط امام و رهبری ، متشکل از حزب مؤتلفه اسلامی، جامعه اسلامی مهندسین، جامعه اسلامی دانشجویان، جامعه اسلامی دانشگاهیان، جامعه اسلامی پزشکان، جامعه اسلامی کارمندان  ،جامعه اسلامی کارگران ،جامعه اسلامی فرهنگیان، جامعه اسلامی ورزشکاران، جامعه اسلامی نمایندگان ادوار مجلس، جامعه زینب ،جامعه پیروان زینب، کانون اسلامی فارغ‌التحصیلان شبه قاره هند و اتحادیه انجمن‌های اسلامی اصناف و بازاریان است. رؤسای این احزاب و تشکل ها ، شورای مرکزی جبهه را تشکیل می دهند.
عمده ترین دستور کار جبهه پیروان خط امام و رهبری در شرایط کنونی ، رسیدن به “کاندیدای واحد” برای حضور قدرتمندانه در انتخابات ریاست جمهور است. البته اگر اصلاح طلبان ، کاندیدای جدی در این دوره از انتخابات معرفی نکنند ، احتمال چندگانگی کاندیداهای اصولگرا ، محتمل تر است.
از این رو ، جبهه پیروان خط امام و رهبری ، از سه کاندیدا شروع کرده و تا سرانجام یکی را نهایی کند. این کاندیداها عبارتند از: منوچهر متکی ، محمدرضا باهنر و یحیی آل اسحاق.
بنای اصولگرایان این است که یکی از این سه نفر – که به احتمال فراوان منوچهر متکی باشد – به جامعتین معرفی شود. (یک نفر)
جامعتین ، دو تشکل روحانی اصولگرا ، شامل “جامعه روحانیت مبارز” و “جامعه مدرسین حوزه علمیه” است. انتظار می رود دو کاندیدا نیز از سوی این دو جامعه معرفی شوند. (دو نفر)
از میان سایر کاندیداهای اصولگرا مانند محسن رضایی ،حدادعادل، محمدباقر قالیباف ، علی اکبر ولایتی و… نیز یکی توسط جامعتین انتخاب خواهد شد. (یک نفر)
گمانه زنی ها حاکی از آن است که این چهار گزینه از میان افراد زیر برگزیده خواهد شد:
– منوچهر متکی (به عنوان گزینه نهایی احتمالی جبهه پیروان خط امام و رهبری)
– مصطفی پور محمدی (گزینه نهایی احتمالی جامعه روحانیت)
– یک نفر از میان محسن رضایی ، محمدباقر قالیباف،علی اکبر ولایتی و غلامعلی حداد عادل (یکی از این افراد به عنوان کاندیدای غیر تشکیلاتی، احتمالا به بررسی نهایی تشکل های اصولگرا خواهد رسید)
– یک کاندیدا از جامعه مدرسین که هنوز مشخص نیست.نهایتاً از میان چهار گزینه نهایی اصولگرایان ، یک نفر که با اقبال بیشتری مواجه باشد ، به عنوان کاندیدای مشترک اصولگرایان معرفی شود.قرار اصولگرایان این است که هر کدام از این افراد نهایی شدند ، همه تشکیلات اصولگرایی از او حمایت کنند.البته آنچه در سطور فوق بدان اشاره شد ، تبیین صحنه در شرایط کنونی است و با نزدیک شدن به انتخابات و شتاب گرفتن رویدادها ، می توان منتظر هر حادثه و تغییر و تحولی بود.